“ทำไม นัดผู้ชายมาตอกรูว่างๆ ที่ฉันไม่เอาหรอ” คำหยาบคายพร้อมกับรอยยิ้มเย้ยหยันกระแทกเข้าตาและหูของเธอพร้อมกัน เปี๊ยะ!! ไหนๆ ก็มาถึงที่แล้วขอสักทีให้หายคันมือเถอะ “อย่าปากหมาให้มากพี่พรูฟ!” กัดฟันเตือนเขาขึ้น “หึ!” คนตรงหน้าแค่นเสียงเย้ยหยัน ดุนลิ้นไปมุมปากที่ถูกตบจนแตก “ปากหมาไร ก็เห็นคันเลยถามไถ่ดู” “ไม่ต้องเสือก” เธอย้อนกลับทันที “ไม่เสือกก็ได้ แต่อย่าลืมป้องกันล่ะ ระวังโรคนะน้อง” พูดพร้อมกับสะกิดคางเธอเล่นอย่างกวนตีน “ห่วงตัวเองเถอะ สำส่อนขนาดนี้สักวันระวังจะตายเพราะโรค” “ถ้ารู้ว่าพี่สำส่อนทำไมน้องให้พี่แตกในล่ะคนสวย” มันยังกวนตีนเธอด้วยรอยยิ้มที่หน้าตบไม่เลิก “ตอนแรกคิดว่าคน ตอนนี้พึ่งรู้ว่าหมา” “พอถูกทิ้งก็เลยว่าเป็นหมา?” เลิกคิ้วถามเธออย่างไม่เจ็บไม่ปวดกับคำด่า “ก็นะ ที่ผ่านมาชอบเอาท่าหมาจนน้องครางแทบไม่ออกนี่” พูดอย่างขบขันชอบใจ ทำเอาเธอกำหมัดแน่นและอยากตะบันหน้าหล่อระยำนี