“นายครับ” หลังจากรถเคลื่อนตัวออกมาได้สักพัก สกลจึงเอ่ยเรียกผู้เป็นเจ้านายที่เบาะหลัง ลางสังหรณ์บางอย่างบอกเขาถึงสาเหตุที่อิงฟ้าอาเจียน
“ว่าไง”
“ผมขอถามอะไรหน่อยได้ไหมครับ”
“มีอะไรก็ว่ามา”
“นายทำแบบนี้ทำไมครับ ในเมื่อนายก็ยังไม่มีใคร” ริมฝีปากหยักยกขึ้นเล็กน้อย ถึงสิ่งที่ตัวเองทำลงไปและสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้
“แล้วทำไม มีอะไร”
“บอกตามตรงว่าผมสงสารคุณอิงครับ นายก็น่าจะรู้ว่าคุณอิงรู้สึกยังไงกับนาย แต่ก็ช่างมันเถอะครับ ในเมื่อนายตัดสินใจแบบนี้แล้วก็คงต้องทำตามนี้ แล้วนายจะเข้าบริษัทไหมครับหรือว่าจะไปที่คอนโดคุณเคทก่อน”
“เข้าบริษัทเลย ฉันให้เคทไปรอที่บริษัทแล้ว”
“ครับนาย” เพียงเท่านี้ที่สกลเอ่ยรับ เก็บเรื่องที่อิงฟ้าอาเจียนเอาไว้ คงไม่เป็นอย่างที่เขาสงสัยหรอกมั้ง บางทีอิงฟ้าอาจจะเครียดมากเกินไปก็ได้ ที่อยู่ดีๆ เขมก็เดินไปบอกยกเลิกสัญญาลงวันนี้และก่อนหน้ายังเห็นเขมอยู่กับเคทอีก
ส่วน
