“อภิธารเกี่ยวอะไรกับวรจินดากันแน่นะ” เธอขบคิดเรื่องนี้มาทั้งคืน เดาเรื่องต่อไปไม่ออกเลยทีเดียวว่าเรื่องราวจะออกมาในรูปแบบไหน
กว่าจะข่มตาหลับก็จวนเจียนจะเช้าแล้ว เธอได้รับโทรศัพท์ปลุกแต่เช้าตรู่ เสียงอู้อี้ที่บอกให้รู้ว่ายังไม่ตื่นนอนพูดใส่โทรศัพท์
“ใครเหรอ”
“คุณมุกคะ...คุณอภิธารมาขอพบจะให้บอกว่าอย่างไรดีคะ”
“บอกไปว่าฉันเหนื่อย และหลับอยู่คงพบวันนี้ไม่ได้ ให้เขากลับไปก่อนก็แล้วกัน” ปานมุกยังไม่อยากเจอหน้าเขาตอนนี้ เธอไม่เหลือความเชื่อใจให้เขาอีกแล้ว เขายังหน้าด้านมาหาเธอนี่นับว่าใจกล้ามาก
“แต่ว่า”
“บอกไปตามนั้น ที่เหลือเดี๋ยวฉันจัดการเอง” เธอวางสายเขาไปแล้วก็ปิดเครื่องด้วยเลย ไม่รู้ว่าห้องข้าง ๆ เธอจะตื่นหรือยังแต่ทว่าเธอยังต้องการพักผ่อนอีกสักหน่อย
อัสนีตื่นตั้งแต่เช้าแล้ว เขาเป็นคนที่นอนดึกตื่นเช้าได้อย่างสบาย จึงลงมาด้านล่างเพื่อดูว่ามีอะไรทานในบ้านหลังนี้บ้าง แต่เห็นแขกพิเศษ
