เวลาสิบโมงเช้า ร่างที่นอนหลับสนิทด้วยความเพลียเริ่มขยับเปิดเปลือกตาขึ้น แต่รู้สึกที่ด้านหลังมันอุ่นผิดปกติ แต่เมื่อมองไปยังเครื่องปรับอากาศมันก็ยังแสดงไฟที่ทำงานปกติไม่ได้ปิดลง
ปานมุกส่ายศีรษะไปมา ก่อนจะยกมือขยี้ตาแล้วพลิกตัวมาอีกฝั่ง เมื่อเห็นร่างของอดีตสามีเธอก็ตกใจสุดขีด
“ไอ้ชั่ว...มานอนห้องฉันได้ไง” เสียงแหบอย่างคนพึ่งตื่นตะโกนออกมาแต่ทว่าเสียงก็ยังไม่ดังเท่าที่อยากให้เป็น
อัสนีขยับลุกเมื่อได้ยินเสียงเธอตื่นขึ้น แต่เมื่อเห็นสีหน้าไม่พอใจของหญิงสาวก็เรียกรอยยิ้มให้เป็นอย่างดี
“ตื่นแล้วเหรอคุณ อรุณสวัสดิ์”
ปั่ก!
ไวเท่าความคิดปานมุกยกเท้าขึ้นอัดไอ้คนชั่วช้าอย่างอัสนีจนแรงกระทบทำให้ร่างกำยำลงไปกลิ้งเกลือกอยู่บนพื้น
“ยายตัวแสบ...ทำบ้าอะไรเนี่ย” เขาตะโกนแย้งเธอเมื่อโดนเธอสวนกลับอย่างไม่ปรานีทั้งที่ก็นอนเฉย ๆ
“ใครใช้ให้มานอนในห้องฉัน”
“ฉันกำลังช่วยเธอนะ...ไอ้อภิธารมันจะขึ้นมาลา
