วันนี้เธอแต่งตัวด้วยชุดที่ทะมัดทะแมงพร้อมโกยอย่างยิ่ง ลางสังหรณ์บางอย่างบอกเธอว่าวันนี้มันจะเกิดเรื่อง สองวันที่อภิธารเงียบไป เธอต้องระมัดระวังตัวให้มาก เธอรู้ว่าการเคลื่อนไหวของเธอนั้นถูกจับตามอง และเธอก็ฉลาดพอที่ขับรถเข้าไปในห้องสรรพสินค้าและจอดรถไว้ เลือกจะเดินออกทางหน้าห้างขึ้นรถแท็กซี่เพื่อมายังร้านที่นัดไว้แทน
“วู้...กว่าจะสลัดหลุด” ปานมุกพ่นลมหายใจออกไปอย่างโล่งอก
เธอล้วงกระเป๋าแล้วก็รู้สึกอุ่นใจเพราะว่ามีเครื่องมือฉุกเฉินในการช่วยเหลือตัวเอง
เวลาหกโมงเย็นหญิงสาวอยู่ในชุดที่พรางตัว นั่งรอคนที่นัดทีละคน ทีละคนเข้ามา และมันก็จริง นอกจากคุณยายแล้วเธอเห็นอภิธารจอดรถอยู่ด้านนอก
เธออ้อมไปหลังร้านแล้วจัดการแปลงโฉมเป็นพนักงานเสิร์ฟ วันนี้เธอรับบทเป็นสายลับหน่อยก็แล้วกัน ดีที่พนักงานเสิร์ฟร้านนี้ใส่ผ้าปิดจมูกทำให้พรางตัว เธอยืนมองตัวเองที่หน้ากระจกก่อนจะยกยิ้มมุมปาก
“ได้เวลาคิดบัญช
