มินนี่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจเดินตรงไปหาภูพิงค์ “ประธานภูพิงค์ ในเมื่อคุณกับแพรไหมเป็นแฟนกัน และคุณก็รักเธอมาก ทำไมไม่ให้เธอมาทำงานที่บริษัทของคุณล่ะ?”
ทันทีที่มินนี่พูดออกมา ภูพิงค์ก็เข้าใจเจตนาของเธอทันที
ที่แท้ก็เกี่ยวกับแพรไหม
ภูพิงค์นั่งอยู่บนเก้าอี้ ไม่ขยับตัว เขาจ้องหน้าเธอนิ่ง “แล้วไงต่อ?”
“อย่างที่ว่ากันว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด คุณให้แพรไหมทำงานที่เรย์เดล กรุ๊ป คุณสบายใจจริงๆ เหรอ? คุณก็รู้นะว่า เรย์เดลเต็มไปด้วยคนเก่ง ๆ มีโอกาสสูงที่แพรไหมจะมีหนุ่มๆ คนอื่นมาตามจีบ!” มินนี่มองภูพิงค์พูดเหมือนกับว่านี่เป็นเรื่องสำคัญ แต่กลับไม่เอ่ยถึงพชรเลยแม้แต่น้อย
ภูพิงค์นั่งยิ้มบาง ๆ “ขอบคุณ คุณมินนี่ที่เป็นห่วงนะครับ แต่ผมไม่กังวล”
มินนี่ขมวดคิ้วก่อนจะยิ้มออกมา “ประธานภูพิงค์มั่นใจจังเลยนะคะ!”
“คุณมินนี่เป็นห่วงผมหรือห่วงตัวเองกันแน่?” จู่ ๆ ภูพิงค์ก็เอ่ยถาม
มินนี่ไม่คาดคิดว่าเ
