6 ประธานเผด็จการ
787 คำ
อลิสเล่าเรื่องเกี่ยวกับเรย์เดล กรุ๊ป รวมถึงแนะนำร้านอาหารแถวๆ นี้ให้แพรไหมฟังอย่างตั้งใจ แพรไหมคิดว่า อลิสเป็นคนที่น่ารักคนหนึ่ง
อย่างน้อย ก็ไม่เหมือนคนที่มีเล่ห์เหลี่ยมอะไรมากมาย
ในระหว่างที่ทั้งสองกำลังทานอาหารกลางวันกันอยู่นั้น จู่ ๆ อลิสก็หันมาถามแพรไหม “ได้ยินมาว่าเธอเพิ่งกลับจากลอนดอน แถมยังได้รับรางวัลใหญ่ไม่น้อยเลย เก่งจริง ๆ !” อลิสชมด้วยความจริงใจ
แพรไหมยิ้มตอบ “ถ้าเป็นเธอ เธอก็ทำได้เหมือนกันนั่นแหละ!”
คำพูดนี้ทำให้อลิสรู้สึกดีมาก
“ไม่รู้สิ แต่การได้ไปเรียนต่อต่างประเทศก็เป็นความฝันของฉัน!” อลิสพูดอย่างฮึกเหิม เธอก็กำลังต่อสู้เพื่อความฝันนี้อยู่เหมือนกัน
“การที่ได้ทำงานในเรย์เดล กรุ๊ปถือเป็นการยืนยันความสามารถของเธอเหมือนกันนะ เพราะที่นี่มีคนแย่งกันเข้าเยอะเลยล่ะ!” แพรไหมกล่าวเสริม
เมื่อได้ยินแพรไหมพูดเช่นนั้น อลิสก็รู้สึกดีไม่น้อย “ก็จริง!”
“ถึงแม้เรย์เดล กรุ๊ปจะเพิ่งก่อตั้งเพียงสองปี แต่พัฒนามาไกลถึงจุดนี้ได้นับว่าไม่ใช่เรื่องง่าย และในอนาคต เรย์เดล กรุ๊ปจะต้องกลายเป็นบริษัทระดับโลกแน่ ๆ!”
แพรไหมพยักหน้า “ฉันก็เชื่ออย่างนั้น ตอนอยู่ลอนดอน ฉันก็ได้ยินชื่อเสียงของเรย์เดล กรุ๊ปมาเหมือนกัน” นั่นคือเหตุผลที่เธอเลือกทำงานที่นี่
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ อลิสก็ยิ้มกรุ้มกริ่มขึ้นมา “แล้วเธอรู้ไหมว่าท่านประธานของเรย์เดลหล่อแค่ไหน?” อลิสถาม
แพรไหมส่ายหน้า เพราะเธอไม่เคยสนใจเรื่องนี้มาก่อน
“เขาหล่อกว่าดาราในหนังอีกนะ อายุแค่ยี่สิบหกเอง แถมยังเก่งรอบด้าน และเป็นคนก่อตั้งเรย์เดล กรุ๊ปขึ้นมาด้วยตัวเอง เขาเป็นผู้ชายในฝันของสาว ๆ ทุกคนในบริษัทเลยล่ะ!” อลิสพูดพร้อมหัวเราะ
แพรไหมหัวเราะตาม “งั้นเธอก็ชิงลงมือก่อนเลยสิ!”
“ให้คนอื่นพยายามกันเถอะ ฉันขอแค่ชื่นชมเขาอยู่ห่าง ๆ ก็พอ!” อลิสพูดด้วยรอยยิ้ม
แพรไหมยิ้มกลับ อลิสจึงพูดเสริม “เดี๋ยวถึงเวลาเธอก็จะรู้เอง!”
แพรไหมพยักหน้า
แต่จู่ ๆ อลิสก็พูดเสริมขึ้นว่า “แต่ฉันได้ยินมาว่าท่านประธานเคยแต่งงาน แต่ก็หย่าไปแล้วนะ…”
แพรไหมรู้สึกเอะใจเล็กน้อย แต่ก็คิดว่าคงไม่บังเอิญขนาดนั้น
แพรไหมไม่ได้ถามอะไรต่ออีก ทั้งคู่รีบทานอาหาร ก่อนจะกลับไปทำงาน
บ่ายวันนั้น แพรไหมได้รับโทรศัพท์ให้ไปที่ห้องทำงานของท่านประธานเพื่อรายงานตัว เธอจึงหยิบเอกสารและตรงไปที่นั่น
เมื่อขึ้นมาด้านบน เธอก็เจอห้องทำงานของท่านประธานทันที แต่เมื่อมาถึงหน้าประตู เธอก็ได้ยินเสียงดังออกมาจากด้านใน
“พชร งานเลี้ยงวันมะรืน ให้ฉันไปกับคุณได้ไหม?” เสียงอ่อนหวานของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น ฟังดูเหมือนกำลังออดอ้อน
แพรไหมชะงักไปเล็กน้อย เธอสงสัยว่าข้างในมีคนอื่นอยู่ด้วย
“ถ้ามือของคุณยังเลื่อนต่ำลงไปอีก มันจะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะ…” จากนั้น เสียงนุ่มทุ้มของผู้ชายก็ดังขึ้น
แพรไหมที่ยืนอยู่หน้าประตู เมื่อได้ยินเสียงนั้นก็รู้สึกตกใจ เธอเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาคุยกันดี แต่เธอไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม!
นี่คือห้องทำงานของท่านประธานนะ!
“ทำไมล่ะ? ทนไม่ไหวแล้วเหรอ? พชร รักฉันได้ไหม…” เสียงผู้หญิงคนนั้นยังคงออดอ้อน
ถึงแม้แพรไหมจะไม่ได้เห็นภาพ แต่เธอก็จินตนาการถึงสถานการณ์ภายในได้
ไม่น่าเชื่อเลยว่าท่านประธานของเรย์เดล กรุ๊ปจะทำเรื่องแบบนี้ในห้องทำงาน!
หรือว่าผู้ชายทุกคนก็เหมือนกันหมด?
“ซี๊ด…” เสียงทุ้มต่ำของเขาดังขึ้นอีก
แพรไหมได้สติกลับมา ถ้าเธอฟังต่อไป คงจะไม่ดีแน่ เธอจึงคิดว่าจะกลับมาใหม่ดีกว่า อย่ารบกวนท่านประธานในช่วงที่อารมณ์กำลังเดือดพล่านแบบนี้เลย
“มินนี่ นี่คือห้องทำงานนะ!” ชายคนนั้นพูด เสียงของเขาเต็มไปด้วยความอดทนอดกลั้น แต่ก็ยังคงรักษากฎเกณฑ์ของตัวเอง
“เป็นเด็กดี แล้ววันหลังผมจะอยู่เล่นกับคุณ!” สิ้นเสียงนั้น จู่ ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดออก
ในขณะนั้นเอง แพรไหมที่กำลังยืนอยู่หน้าประตู ก็เตรียมตัวจะหันหลังเดินกลับไป
- ผู้เขียน
