เช้าวันรุ่งขึ้น
แพรไหมเข้ามารายงานตัวที่เรย์เดล กรุ๊ป
เรย์เดล กรุ๊ปรู้ประวัติการทำงานของแพรไหมดี พวกเขาจึงให้การต้อนรับเธออย่างสุภาพและนอบน้อม
“แพรไหม ยินดีต้อนรับสู่การทำงานกับเรย์เดล กรุ๊ป!” พี่ข้าวฟ่าง ผู้จัดการฝ่ายบุคคลยิ้มและยื่นมือมาตรงหน้าเพื่อทำความรู้จักกับเธอ
แพรไหมยิ้มตอบและจับมือพี่ข้าวฟ่าง
“ไม่น่าเชื่อเลยว่าแพรไหมจะยังสาวและสวยขนาดนี้!” พี่ข้าวฟ่างชม
แพรไหมยิ้ม “พี่ข้าวฟ่างเองก็เหมือนกันค่ะ ยังสาวแถมได้เป็นถึงผู้จัดการฝ่ายบุคคล!” แพรไหมไม่ลืมที่จะชมอีกฝ่ายกลับ
การพูดจาดีมีชัยไปกว่าครึ่ง
นี่คือกฎของโลกธุรกิจ!
พี่ข้าวฟ่างยิ้ม “ตามพี่มา เดี๋ยวพี่จะพาไปแผนกออกแบบ”
แพรไหมพยักหน้า
ทั้งสองเดินไปยังแผนกออกแบบ
เมื่อมาถึง พี่ข้าวฟ่างก็ปรบมือเพื่อเรียกความสนใจจากเหล่าพนักงาน “ทุกคนพี่ขอเวลาสักครู่ วันนี้พี่จะมาแนะนำเพื่อนร่วมงานคนใหม่!” พี่ข้าวฟ่างยิ้ม
ทุกคนในแผนกออกแบบจึงวางงานในมือลง ก่อนจะหันมามองพี่ข้าวฟ่างและแพรไหม
“นี่คือแพรไหม เธอเพิ่งกลับมาจากลอนดอน ต่อไปนี้เธอจะมาร่วมงานกับพวกเรา!” พี่ข้าวฟ่างแนะนำแพรไหมให้ทุกคนรู้จัก
ในแผนกมีทั้งผู้ชายและผู้หญิง ทุกคนต่างจ้องมองแพรไหมที่มีหน้าตาสะสวยอย่างไม่ละสายตา
แพรไหมยืนอยู่ข้างหลังอย่างเหนียมอาย เธอยิ้มบางๆ ให้ทุกคน เป็นรอยยิ้มที่ใครเห็นก็ต้องตกหลุมรัก
ในตอนนั้นเอง พี่ข้าวฟ่างก็ส่งสายตาเป็นสัญญาณให้แพรไหมขึ้นมาแนะนำตัว
แพรไหมเดินขึ้นไปข้างหน้าและกล่าวทักทายทุกคน “สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อแพรไหม หวังว่าหลังจากนี้จะได้รับความช่วยเหลือจากทุกคนด้วยนะคะ...” แพรไหมยิ้มพลางพูด
“ยินดีต้อนรับ...” มีเสียงใครบางคนดังขึ้น
แพรไหมยิ้มตอบ
“แผนกเรามีสาวสวยมาเพิ่มอีกแล้ว...” เพื่อนร่วมงานผู้ชายคนหนึ่งกล่าวขึ้น
พี่ข้าวฟ่างและแพรไหมต่างหัวเราะ “จริงด้วย แผนกออกแบบของเรามีแต่หนุ่มหล่อสาวสวย!” พี่ข้าวฟ่างพูดเพื่อทำให้บรรยากาศในแผนกผ่อนคลายขึ้น
พี่ข้าวฟ่างเรียกใครคนหนึ่งเข้ามา “อลิส แพรไหมเพิ่งมาใหม่ ถ้ามีอะไรที่แพรไหมไม่เข้าใจอะไร ฝากเธอด้วยนะ”
อลิส เป็นสาวสวยที่แต่งตัวเก๋ไก๋ทันสมัย เธอพยักหน้า “ได้ค่ะ ไม่มีปัญหา!”
พี่ข้าวฟ่างหันมาหาแพรไหม “เดี๋ยวอีกสักพักให้ไปพบท่านประธานเพื่อรายงานตัวได้เลยนะ”
แพรไหมพยักหน้า
“งั้น พี่ไปก่อนนะ ทำงานให้สนุกล่ะ!” พี่ข้าวฟ่างกล่าว
“ค่ะ” แพรไหมพยักหน้า จากนั้นเธอก็เริ่มทำงาน อลิสช่วยเธออย่างเต็มที่ พยายามอธิบายทุกเรื่องที่เธอไม่เข้าใจอย่างใจเย็น
แพรไหมหันมามอง “ขอบคุณมากนะอลิส!”
อลิสยิ้ม “ไม่ต้องเกรงใจ จากนี้ถ้ามีอะไรก็ถามฉันได้เลย”
แพรไหมพยักหน้า “ได้เลย”
“งั้นเธอทำงานไปก่อนนะ ฉันก็ต้องไปทำงานแล้วเหมือนกัน”
“ได้เลย วันหลังฉันจะเลี้ยงข้าวนะ!”
“ได้เลย!”
หลังจากที่อลิสเดินจากไป แพรไหมก็นั่งลงที่โต๊ะทำงาน เมื่อมองไปรอบ ๆ เธอก็รู้สึกพอใจกับบรรยากาศในเรย์เดล กรุ๊ปไม่น้อย
หลังจากนั้นแพรไหมก็ใช้สมาธิจดจ่ออยู่กับการทำงาน
ตอนเที่ยง อลิสเดินเข้ามาหา “แพรไหม ไปกินข้าวด้วยกันไหม ฉันจะได้พาเธอไปเดินดูรอบ ๆ บริษัทด้วย”
แพรไหมรีบปิดแฟ้มเอกสาร “ดีเลย ไปกันเถอะ!”
ทั้งสองยิ้มให้กัน ก่อนจะเดินไปยังโรงอาหารของเรย์เดล กรุ๊ป