แต่มินนี่ไม่ได้คิดเช่นนั้น
การมาของแพรไหม ทำให้ความรู้สึกของพชรอ่อนไหว จนเธอไม่สบายใจ
มินนี่จึงตัดสินใจที่จะทำอะไรบางอย่างเงียบๆ
ในขณะเดียวกันแพรไหมก็กำลังพูดคุยกับภูพิงค์อยู่
หลังจากที่พชรและมินนี่ออกไปแล้ว ทั้งสองก็รู้สึกสบายใจขึ้นเล็กน้อย
“พี่พูดแบบนี้จะทำให้พชรเข้าใจผิดนะ!” แพรไหมกล่าวกับภูพิงค์
เมื่อได้ยินแบบนี้ ภูพิงค์จึงถามขึ้น “กลัวเขาจะเข้าใจผิดเหรอ!?”
“ไม่ใช่อย่างนั้น… ฉันแค่คิดว่าพชรไม่ใช่คนที่ทำอะไรไม่คิดไน้าคิดหลังแบบนั้นอีดแล้ว!” แพรไหมกล่าว ตอนนี้พชรดูลึกลับมากขึ้น เขาไม่ใช่คนที่ใจร้อนและตามใจตัวเองเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว
“พี่พูดก็เพื่อปกป้องเธอนะ!” ภูพิงค์พูดอย่างแน่วแน่
เมื่อได้ยินเช่นนี้ แพรไหมก็สงสัยขึ้นมา “หมายความว่าอะไร!?“
“เปล่า!” ภูพิงค์รีบตัดบท และมองไปที่แพรไหม “สรุปคือ แพร เธอจำไว้เลยนะ ว่าพี่จะปกป้องเธอเหมือนกับเมื่อสองปีที่แล้ว จะไม่ให้เหตุการณ์แบบนั้น
