“ฮัลโหล ท่านประธาน ฉันเองค่ะ!” แพรไหมเอ่ยขึ้น
เมื่อได้ยินเสียงของแพรไหม พชรก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะยกยิ้มขึ้น “ใครครับ?”
แพรไหมมั่นใจว่าพชรต้องจำเสียงเธอได้แน่นอน แต่ที่เขาถามแบบนี้เพราะต้องการแกล้งเธอชัด ๆ
“แพรไหมค่ะ!” เธอเอ่ยชื่อของเธออย่างชัดถ้อยชัดคำ
เมื่อได้ยิน พชรก็เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะแสร้งถามกลับ “โอ้ เตรียมค่าชดเชยครบแล้วเหรอครับ?”
แพรไหมสูดหายใจลึก “ที่ฉันโทรหาคุณไม่ใช่เพราะเรื่องนี้ค่ะ!”
“โอ้? แล้วมีเรื่องอะไรอีกล่ะ?” พชรถามกลับ
เมื่อได้ยินดังนั้น แพรไหมก็สูดหายใจเข้าลึกอีกครั้งก่อนจะพูดขึ้น “ฉันโทรมาเรื่องอุบัติเหตุชนท้ายค่ะ!”
ทันทีที่เธอพูดจบ พชรก็วางงานในมือทันที ก่อนจะหันมาให้ความสนใจกับคนในโทรศัพท์แทน
“โอ้? เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับคุณด้วย?”
“ท่านประธาน คุณน่าจะรู้ดีนะคะว่า วาวาเป็นเพื่อนของฉัน!” แพรไหมพูดด้วยความกังวล
“แล้วไง?” พชรถามกลับ
“ช่วยถ
