มีเจตนาอื่นแอบแฝง?
หึ
พชรแสยะยิ้ม เขามองแพรไหมแล้วพูดขึ้น “เจตนาแอบแฝง? คุณแพรไหมพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? คุณคิดว่าผมมีเจตนาอะไรกับคุณหรือ?”
“เรื่องนั้นฉันไม่รู้หรอกค่ะ!” แพรไหมตอบกลับ
คนที่หยิ่งทะนงอย่างพชร ทนไม่ได้กับการยั่วโมโหแบบนี้ที่สุด
“คุณแพรไหม ผมให้คุณค่าความสามารถและทัศนคติในการทำงานของคุณต่างหาก สำหรับเจตนาที่คุณกล่าวถึง…ผมว่าคุณคงจะคิดไปเองมากกว่า”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีค่ะ!” แพรไหมยิ้ม “คุณพชรไม่ต้องห่วงนะคะ ภายในสองวัน ฉันจะโอนค่าชดเชยไปยังบัญชีของบริษัทแน่นอน!”
“ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวก่อนนะคะ” แพรไหมไม่พูดอะไรมากไปกว่านั้น ก่อนจะหันหลังเดินจากไปด้วยท่าทางสง่า
พชรหรี่ตามองแผ่นหลังของเธอ
หึ…
กล้าพูดว่าเขามีเจตนาแอบแฝงงั้นเหรอ!
แล้วไงล่ะ?
เขาไม่เชื่อว่าเธอจะไม่ยอมจำนน!
เมื่อออกมาจากห้องทำงานของพชรแล้ว แพรไหมก็ถึงกับทอดถอนใจ
การพูดคุยกับพชรเมื่อครู่มันเหมือนกา
