ประธานภิรัชแสยะยิ้ม “คุณแพรไหม คุณเป็นคนที่ช่างเจรจาที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมาเลยทีเดียว!”
เธอคิดว่าพูดแบบนี้แล้ว เขาจะไม่ทำอะไรเธองั้นเหรอ?
แพรไหมรู้สึกใจหายวูบ ดูแล้วประธานภิรัชจะเป็นคนที่รับมือยากจริงๆ
ถึงแม้ว่าจะเป็นแบบนี้ เธอก็ต้องพยายามพูดโน้มน้ามเขาต่อไป
แพรไหมมีท่าทีนิ่งสงบ พร้อมกับยิ้มบางๆ “ประธานภิรัชคะ เรามาคุยเรื่องงานกันดีกว่านะคะ!”
“คุณแพรไหม พูดมาตั้งนาน คอคงแห้งแล้ว มาชนแก้วกับผมหน่อยสิ!” ประธานภิรัชยกแก้วขึ้น
แพรไหมลังเลเล็กน้อย “ประธานภิรัชคะ ฉันดื่มไม่เป็นค่ะ”
“คุณแพรไหมอย่าล้อกันเล่นสิ ออกมาคุยงานแต่ไม่ดื่ม? ไม่ให้เกียรติผมหรือไง!” ประธานภิรัชพูดด้วยน้ำเสียงบังคับปนข่มขู่ ดูท่าเขาจะไม่ยอมให้เธอปฏิเสธได้ง่ายๆ
เมื่อพูดมาขนาดนี้แล้ว แพรไหมรู้ว่าถ้าเธอปฏิเสธต่อไป คงจะไม่ดีแน่
“ถ้าอย่างนั้น ฉันจะดื่มค่ะ แต่หวังว่าหลังจากที่ดื่มแล้วประธานภิรัชจะช่วยฟังเรื่องสัญญาด้วยนะค
