"สวัสดีครับแม่เดือน ตอนเย็นแม่เดือนอย่าลืมมารับแท่งนะครับ"
"ค่ะ…ตั้งใจเรียนนะคะ เดี๋ยวตอนเย็นแม่เดือนมารับ"
เด็กน้อยยิ้มกว้างเต็มใบหน้า แล้วเดินเข้าไปในอาคารเรียน คุณครูประตูเวรมองคนที่ทองแท่งเรียกว่าแม่เดือนด้วย สายตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย
เหนือเดือนยิ้มให้คุณครูชบา แล้วก็เดินกลับมาที่จักรยาน เธอต้องรีบกลับบ้าน เผื่อว่ากำนันทองแท้จะมีอะไรให้เธอทำเพิ่ม นอกเหนือจากงานเป็นพี่เลี้ยงของทองแท่ง เธอจะได้ขอค่าแรงเพิ่มอีกนิด จะได้หมดหนี้หมดไว ๆ นาทีนี้ไม่ว่างานหนักงานเบาเธอก็ทำหมดแหละ
พอปั่นจักรยานกลับมาถึงบ้าน เจ้าหนี้ของเธอก็เดินลงบันไดมาพอดี เหนือเดือนจอดจักรยานไว้ใต้ร่มมะม่วงกะล่อน เธอเดินเข้าไปดักหน้าเขาและถามว่า
"กำนันจะไปไหนคะ"
"ไปทำงาน"
"เดือนขอไปทำงานด้วย"
"เธอก็ทำงานเป็นพี่เลี้ยงทองแท่งแล้วไง คอยรับส่งและดูแลทองแท่งให้ดีก็พอ"
"ทองแท่งไปโรงเรียนแล้ว ตอนนี้เดือนว่าง เดือนอยากทำงาน
