ท่าทางหงอของคนที่เพิ่งเดินออกมาจากครัว ทั้งยังเหลียวหลังกลับไปมองครัวตั้งหลายครั้ง ทำให้แม่ทองล้วนหัวเราะขำ
“ไงล่ะ พ่อแท้คนเก่ง ขนาดยังไม่ได้แต่งงานกันยังกลัวขนาดนี้ ถ้าแต่งกันไปจะกลัวขนาดไหนนะพ่อเอ๊ย !”
ทองแท้มองค้อนผู้เป็นแม่
“ผมไม่ได้กลัวสักหน่อย ก็แค่...เกรงใจ”
เขาไม่ได้กลัวเหนือเดือนสักหน่อย เขาแค่เกรงใจ ไม่อยากให้เธอหงุดหงิด ไม่สบายใจต่างหาก
ใกล้จะถึงวันประกวดนางนพมาศแล้ว ยิ่งใกล้ถึงวันเหนือเดือนก็ยิ่งได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากแม่ทองล้วน ทั้งอบผิว พอกสมุนไพร และห้ามทำงานหนักเด็ดขาด
นอกจากแม่ล้วนแล้ว ก็ยังมีลูกชายของท่านอีกหนึ่งคน ที่คอยเอาอกเอาใจ และห้ามไม่ให้เธอทำงาน โดยเขามักยกเอา คำสั่งของแม่ล้วนมาอ้าง เหนือเดือนก็เลยไม่ได้ทำงานนอกบ้านเลย ได้ทำก็แค่งานบ้านงานครัวเท่านั้น
เวลาไปรับส่งทองแท่ง กำนันทองแท้ก็เป็นคนขับมอเตอร์ไซค์ ให้เธอนั่งซ้อนท้าย และหลังจากวันนั้นที่เธอเคยต่อว่
