บรรยากาศรอบกายทำให้เหนือเดือนก็รู้สึกแปลก ๆ และที่สำคัญ ทำไมปลาช่อนมันถึงตัวนุ่มนิ่ม แต่พอเธอกำแน่นขึ้น มันกลับกระตุกและพองตัวขยายตัวใหญ่อย่างรวดเร็ว
เหนือเดือนกะพริบตาปริบ ๆ เธอมองไปรอบกาย ก่อนจะแหงนเงยหน้าขึ้นช้า ๆ มองคนตัวสูงที่อยู่ตรงหน้า
คนที่ก่อสงครามแย่งปลาช่อนกับเธอเมื่อครู่ยืนนิ่ง ปากของเขายังเป็นสีม่วงเหมือนเดิม แต่เธอรู้สึกว่า...หน้าของเขาจะเขียวขึ้นเล็กน้อย
ครู่หนึ่ง เหนือเดือนก็อ้าปากค้าง เธอเริ่มปะติดปะต่อได้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร
และ...
เธอรู้แล้วล่ะว่า ที่จับอยู่ในมือไม่ใช่ปลาช่อน หญิงสาวทำหน้าบิดเบ้คล้ายจะร้องไห้ ก่อนจะกรีดร้องออกมาสุดเสียง พร้อมกับปล่อยมือจากปลาช่อนของกำนันทองแท้ แล้วถอยหลังไปสองก้าว
"มะ...ไม่เอาปลาช่อนแล้วก็ได้"
เหนือเดือนอาศัยจังหวะที่คนปากม่วงหน้าเขียวยืนนิ่ง เพราะถูกบีบขยำปลาช่อนส่วนตัวสุดแรง เธอรีบหนีขึ้นไปริมหนอง คว้าเอาแหกับข้อง วิ่งกลับบ้านอย่
