คนของจ้าวตงหยางพาตัวคนร้ายทั้งสิบห้าคนมาที่ค่ายทหารนอกเมือง เพื่อให้จ้าวตงหยางเป็นคนสอบสวนด้วยตนเอง แต่จ้าวตงหยางไม่จำเป็นต้องสอบสวนเขาสั่งให้คนไปจับตัวเว่ยซืออิงส่งทางการทันที พร้อมทั้งพาคนร้ายทั้งสิบห้าคนที่โดนทรมานอย่างหนักไปส่งด้วย
เป็นเพราะท่านเจ้าเมืองยังไม่ได้รับการแต่งตั้ง ทั้งหมดจึงต้องถูกคุมขังไว้เสียก่อน
"ข้าเป็นหลานสาวฮูหยินจ้าวจวนแม่ทัพ พวกเจ้าจับข้ามาด้วยเหตุใด" เสียงโวยวายของเว่ยซืออิงดังไปทั่วห้องคุมขัง
"เจ้าทำสิ่งใดมิรู้ตัวเลยหรือ" เสียงเหยียบเย็นของจ้าวตงหยางดังขึ้น
"ท่านพี่หยาง ท่านช่วยข้าด้วยเจ้าค่ะ ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ ข้ามิได้ทำสิ่งใดผิดแล้วจับข้ามาด้วยเหตุใด"
"หึหึ ญาติผู้น้องเจ้าจ้างคนลักพาตัวบุตรชายของข้า เจ้าคิดว่ามิผิดหรือ" สายตาของเขาทำให้เว่ยซืออิงสั่นสะท้าน นางถอยหลังอย่างหวาดกลัว
"ท่าน ท่านจะทำอันใดข้า" เสียงของนางสั่นจนแทบจะเปร่งออกมาไม่ได้
"ข้
