ตอนที่นางไปถึงที่ตลาด ร้านขายหมูของตระกูลซูก็เก็บกลับเรือนไปเรียบร้อยแล้ว ชาวบ้านบางคนที่จำหว่านหนิงได้ก็มองนางด้วยสายตาที่ดูแคลน
นางมิได้สนใจสายตาของผู้อื่น ได้แต่มุ่งหน้าไปที่เรือนตระกูลซูทันที จากความทรงจำของเจ้าของร่างช่างเลือนรางนัก นางหยุดยืนอยู่ที่หน้าเรือนก็ได้ยินเสียงไอออกมาเป็นระยะๆ จนต้องรวบรวมความกล้าเคาะเรียกอยู่ที่หน้าเรือน
“มีใครอยู่หรือไม่ขอรับ” หลี่เฉียงร้องเรียกแทนนาง เมื่อเห็นว่านางทำเพียงแค่เคาะประตูเท่านั้น
พอประตูเรือนถูกเปิดออก สตรีวัยกลางคนที่ร่างกายดูเหมือนจะไม่ค่อยแข็งแรงก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของหว่านหนิง
น้ำตาของนางไหลอาบเต็มสองแก้มทันที เมื่อใบหน้านั้นเหมือนมารดาที่อยู่ในภพเดิมของนางไม่มีผิดเพียงแต่ดูชรากว่ามากนัก
“ทะ ท่านแม่” นางร้องโฮออกมาเสียงดัง ก่อนจะพุ่งเข้าสวมกอดมารดาไว้แน่น
“นะ หนิงหนิง” นางเรียกชื่อบุตรสาวเสียงสั่น ทั้งยังกอดกันร้องไห้เสียงดังอีกด้วย
