หลังจากที่เหมยลี่นางปรากฏตัวในวันนั้น หลี่เฉียงก็แทบจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เขามักจะขึ้นเขา เพื่อไปดูเหมยลี่และเหล่าผึ้งงานจัดการเรื่องหมักสุราให้เขา ส่วนที่เขาต้องซื้อก็มีเพียงไหสุราขนาดต่างๆ เท่านั้น
หลี่เฉียงได้นำสุราที่เหมยลี่นางทำขึ้นไปมอบให้ฟู่หวงอวี้เมื่อหลายวันก่อนได้ลองดื่ม ตอนที่เขานำกลับมาที่เรือนนางก็ได้ลองดื่มด้วยเช่นกัน นับว่าเป็นสุราดีอย่างที่เหมยลี่นางโอ้อวดไว้
ยังดีที่หลี่เฉียงไปพบฟู่หวงอวี้ก่อนที่เขาจะออกเดินทางไปเมืองหลวงเพียงแค่หนึ่งวัน การมาของหลี่เฉียงครั้งนี้ทำให้ฟู่หวงอวี้เลื่อนการเดินทางออกไปอย่างไม่มีกำหนด
“คุณชายฟู่ว่าเช่นไรบ้าง” หว่านหนิงเอ่ยถามขึ้นเมื่อหลี่เฉียงยิ้มหน้าบานกลับมาที่เรือน
“อาอวี้รับซื้อทั้งหมดที่ข้ามีให้เขา” เขาเชิดหน้าขึ้นอย่างโอ้อวดในความเก่งกาจของตนเอง
“ดียิ่ง แล้วท่านจะส่งให้เขาเมื่อใด” หว่านหนิงอดที่จะยินดีกับความสำเร็จแรกของเขาไม่ได้
“อ
