หว่านหนิงนางจึงบอกจ้าวซื่อเรื่องที่นางทอผ้าขึ้นมาได้ ทั้งยังเสนอเรื่องแบบร่างชุดที่นางจะเขียนออกมาให้ทางจ้าวซื่อเดือนละสองภาพ
หลี่เฉียงนำตัวอย่างผ้ามาด้วย เขาหยิบขึ้นมาทันที เมื่อหว่านหนิงนางพูดถึงผ้าที่นางทอขึ้น
“สวรรค์ เนื้อผ้าละเอียดนัก เจ้าไปหาเส้นไหมมาจากที่ใด” จ้าวซื่อไม่รู้ว่าวันนี้นางตกใจไปกี่ครั้งแล้ว
แม้แต่ผ้าสีขาวธรรมมาที่หลี่เฉียงนำขึ้นมา เป็นเนื้อดีกว่าผ้าทั้งหมดที่อยู่ในร้านนางเสียอีก
“เรื่องไปได้มาจากที่ใดข้าบอกท่านมิได้เจ้าค่ะ แต่ข้าสามารถนำผ้ามาขายให้ท่านได้เดือนหนึ่งยี่สิบพับ” หว่านหนิงบอกว่านอกจากสีขาว ยังมีอีกหลายสี โดยนางจะขายให้สีละสองพับต่อเดือน
“ผ้าที่ดีที่สุดในร้านค้า ข้ารับมาจากทางใต้ของแคว้น ขายอยู่พับหนึ่งสิบตำลึงทอง ผ้าของเจ้าข้าให้ผับละยี่สิบตำลึงทอง ไม่รวมแบบผ้าที่เจ้าจะนำมาขายให้ข้า”
“เรื่องราคาพับผ้าที่ท่านให้ ข้าไม่ขัดข้อง แต่เรื่องแบบผ้า ข้าขอส่วนแบ
