15
จับเมียไปทำเมีย
แก้วมุกดาผ่อนลมหายใจเชื่องช้าเพื่อสงบสติอารมณ์นับสิบครั้ง ทว่าก็เปล่าประโยชน์ ภาพคนหน้าไม่อายยังติดตา เพียงวันที่สองในเมืองไทยก็เจอเรื่องน่าปวดหัวขนาดนี้แล้ว คร้นจะหนีกลับอังกฤษก็เห็นแก่คุณอาทั้งสองท่าน
แก้วมุกดายังยืนอยู่ในห้องนอนของตน พลางชะเง้อไปทางห้องน้ำที่คนบ้าหน้าไม่อายอาบน้ำโดยไม่ปิดประตู
“เขามันโรคจิตชัดๆ” หญิงสาวครางฮึ่มฮั่มพลางกดโทร.ออกที่หมายเลขอันเป็นที่พึ่งยามยาก สัญญาณรอสายดังไม่กี่ครั้งน้ำเสียงอบอุ่นคุ้นหูก็ตอบกลับมา
“ว่าไงจ๊ะลูก ที่บ้านมีปัญหาอะไรไหม นอนได้หรือเปล่า น้ำท่าไฟฟ้าทำงานดีไหมลูก”
“ดีเสียยิ่งกว่าดีอีกค่ะคุณอารพี” ยืนยันด้วยเสียงน้ำซู่ซ่ากระทบกระเบื้อง ซึ่งดังชัดมาจากห้องน้ำที่คนบ้าไม่ยอมปิดประตู
“แล้วนอนได้ไหม หนูไม่ได้อยู่ไทยนานแล้ว บ้านหลังนั้นก็แทบไม่คุ้นเคย ไปอยู่คนเดียวแบบนั้นอาก็ห่วงนะลูก ถ้ารู้สึกไม่ปลอดภัยก็กลับมานอนที่บ้านอาน
