“ถ้าพี่ไม่ให้เกียรติก็คงโยนเราลงเตียงไปนานแล้ว” พันแสงบุ้ยปากไปบนเตียงกว้างที่ยังคลุมผ้ากันฝุ่นไว้ เจ้าของบ้านพลันถอยห่างอีกก้าว เขามันไม่น่าไว้ใจสักนิด
“ล้อเล่นครับ ถึงแต่ก่อนพี่นิสัยไม่ค่อยดี อารมณ์ร้อนเอาแต่ใจไปบ้าง แต่ตอนนี้เป็นคนใหม่แล้วนะ”
“เหรอคะ นิสัยมันเปลี่ยนกันง่ายขนาดนั้นเชียว เขาว่าไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก คุณแก่มากแล้วนะ ดูไม่น่าเชื่อว่าจะปรับปรุงตัวได้”
คำก็แก่ สองคำก็แก่ มันน่านัก ฟาดปากด้วยปากอีกสักรอบดีไหม… พันแสงฮึ่มฮั่มในใจพลางแลมองเรียวปากกระจับที่เบะหยันใส่
“ก็ไม่ได้ดีหมดจดหรอก แต่ก็พยายามเปลี่ยนแปลงเพื่อมุกดา ขออย่ายั่วมากล่ะกัน กับเมียคนสวยไม่ค่อยอยากทนเท่าไหร่”
แต่ละอย่างแต่ละคำที่พล่ามออกมาได้กลั่นกรองตรองก่อนพูดแล้วใช่ไหม เธอจะไว้ใจเขาได้กี่โมง “แล้วนี่ทำไมอาบน้ำเสร็จไวจังคะ คุณเพิ่งเข้าไปไม่กี่นาทีเองนะ”
“ก็ได้ยินมุกดาคุยโทรศัพท์ สังหรณ์ใจกลัวน้องจะ
