“ไม่ปฏิเสธหน่อยเหรอคะ”
“พูดความจริงจะปฏิเสธยังไงไหว และวันนี้น้องก็งามแต้”
“ไม่ปฏิเสธเหมือนกันค่ะ”
ฮันวอลยิ้มกว้างให้กับเจ้าบ่าวของหล่อน ดีใจที่ภาพนิมิตไม่เกิดขึ้นอีก
“เข้าไปข้างในกันเถอะ คุณปู่คุณย่าท่านเรียกแล้ว”
ฮันวอลมองตามและก็เห็นปู่ย่า คุณลุงชัยสิทธิ์ แม่ของหล่อน และญาติผู้ใหญ่ที่ต่างมาพร้อมหน้ากำลังมองมาที่หล่อนและภาพตะวัน หล่อนยิ้มกว้างให้กับเขาอีกครั้ง ให้เขาจับจูงหล่อนสู่ด้านใน ทว่าแค่ฝ่ามือของเขากระชับ ภาพที่วาบมาก็ให้ทุกสิ่งหยุดนิ่ง
“วอล... มีอะไร”
ใบหน้าซีดเผือดของเจ้าสาวทำให้ภาพตะวันกระชับมือหล่อนแน่นขึ้นอีก และดวงตากลมโตที่มีน้ำตาฉ่ำก็หันมองเขา ก่อนจะมองใครบางคนที่เดินใกล้เข้ามา ใครบางคนที่มีปืนอยู่ในมือ
เห็นแค่นั้นภาพตะวันก็ขยับขึ้นมาขวางทางปืนทันที พร้อมดันฮันวอลให้อยู่ด้านหลังเขา
“อย่านะเอม มีอะไรก็ค่อยๆ พูดกัน อย่าทำอะไรนะ”
เขายกมือห้ามเอมิมาที่แต่งกายด้วยช
