“ป้าดีใจจริงๆ นะคะที่คุณอุ้มกลับมา”
จู่ๆ ป้าจิตที่เอ่ยขึ้นมาในตอนที่เธอช่วยป้าจัดโต๊ะอาหารเช้าก็ทำให้อุรัสยาเงยหน้าขึ้นมองด้วยความสงสัย
หลังจากวันแรกที่เธอกลับมาแล้วป้าจิตทำท่าดีใจ จากนั้นป้าจิตก็ไม่เคยถามอะไรเธอแบบนี้อีกเลย อาจจะเป็นเพราะตลอดสามวันที่ผ่านมาไม่สะดวกที่จะพูดกับเธอกระมัง แต่วันนี้เป็นวันแรกที่เธอได้อยู่กับป้าตามลำพัง ป้าถึงได้พูดแบบนี้กับเธอ
อุรัสยายิ้มน้อยๆ ออกมา
“อุ้มก็ดีใจที่ได้กลับมาเจอป้าอีกครั้งค่ะ”
แต่ไม่ได้ดีใจสักนิดที่กลับมาในสถานะแบบนี้
“ป้าเสียใจมาตลอดเลยที่คุณอุ้มเล่นหายตัวไปไม่ลากันสักคำ” ป้าจิตต่อว่าเธออย่างน้อยใจอีกครั้ง ดูท่าเรื่องนี้จะติดค้างในใจผู้อาวุโสอยู่ไม่หาย “ตอนคุณท่านมาถามหาคุณอุ้มกับป้า ป้าถึงกับไปไม่เป็นเลยค่ะ”
“อุ้มขอโทษจริงๆ ค่ะ”
ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้เป็นห่วงกันถึงขนาดนี้
“แต่คุณอุ้มใจแข็งมากเลยนะคะที่ไม่ยอมบอกใครเลยว่าตัวเองท้อง ถ้าคุณอุ
