ย้อนไปก่อนหน้านี้ประมาณ10นาที รามีนและสโรชาที่ทำรักกันอยู่จนเต็นท์พังไปก็ต้องรีบแต่งตัวแล้วออกมานอนด้านนอกเต็นท์
“ทำไงล่ะคะทีนี้พี่ราม เราจะไปนอนที่ไหนกัน เต็นท์พังขนาดนี้” สโรชาเอ่ยถามรามีนแล้วส่องไฟไปที่เต็นท์ของรามีนที่ล้มไม่เป็นท่า
“ไปนอนกับชานนไง ส่วนเอยก็กลับไปนอนกับริสาก็แล้วกัน แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ พี่จะแก้ตัวใหม่ เต็นท์นี่ไม่แข็งแรงเลยจริงๆ คราวหน้าจะตอกเสาให้แน่นๆเลยคอยดู” รามีนเอ่ยบอกไปก็หน้าบึ้งใส่สโรชา
“มันใช้แค่นอนนี่คะ พี่รามเล่นกระแทกแรงแบบนั้นมันก็สมควรพังแล้วล่ะค่ะ โชคดีนะคะที่มีเต็นท์อีก” สโรชาเอ่ยพูดแล้วถอนหายใจอย่างปลงๆ
“ไปนอนกันเถอะ เดี๋ยวพี่จะอดใจไม่ไหวอีกรอบ” รามีนบอกๆไปก็ทำท่าจะพาสโรชากลับไปที่เต็นท์ ก่อนสายตาจะแลมองไปที่เต็นท์ของอาชา แล้วเห็นเงาของคนในเต็นท์ที่กำลังเล่นสวาทกันอยู่
“อะไรคะพี่ราม” สโรชาเอ่ยถามแล้วหันหลังไปดูตามสายตาของรามีน ที่มองจ้องไปทางด้านห
