หลังจากนั้นทุกคนก็พากันย้ายมาอยู่ที่บ้านใหญ่ของตะวัน โดยเอาเสื้อผ้าและของใช้บางส่วนมาฝากไว้ แล้วออกไปเที่ยวชมไร่ของตะวันจนเกือบเย็น จากนั้นทุกคนก็เตรียมตัวจะขึ้นไปนอนบนดอยกันก็เกือบจะสี่โมงเย็น มาริสาจึงอาศัยจังหวะที่รามีนไปคุยกับชานน เข้าไปหาสโรชาในห้องนอน ก่อนจะชวนออกมาคุยกันด้านนอกโดยมีโตมรที่เธอเรียกมาคุยก่อนหน้านี้รออยู่แล้ว
“มีอะไรคะคุณริสา” สโรชาเอ่ยถามออกไปอย่างสงสัย
“คือริสา มีเรื่องจะปรึกษาน่ะค่ะ คือริสาอยากจะเป็นแบบคุณเอยน่ะค่ะ” มาริสาเอ่ยบอกออกไป เพราะไม่รู้จะเริ่มเล่าออกไปยังไง
“แบบเอยหรอคะ” สโรชายังคงไม่เข้าใจที่มาริสาพูดก็พูดออกไป
“เล่ามาเถอะค่ะคุณริสา เจ้กับยัยเอยเข้าใจ” โตมรเอ่ยบอกเพราะเธอก็พอจะมองออกมาว่ามาริสาจะพูดเรื่องอะไร
“คือ ริสาอยากจะมัดใจคุณอาชาให้อยู่หมัด แต่ริสาไม่รู้จะทำยังไง” มาริสาเอ่ยบอกออกไปเสียงเบา แล้วมองหน้าของสโรชาที่กำลังยิ้มกับโตมร
“เอยว่าแล้
