ด้านสโรชาก็มาที่คอนโดของตัวเองโดยมีโตมรเป็นคนมาส่ง เพราะโตมรขอลาหยุดครึ่งวันเพื่อเตรียมตัวไปงานแต่งงานของนาตาชาเย็นนี้
“ยัยเอย แกจะใส่ชุดนี้ไปหรอ” โตมรเอ่ยถามออกไป เมื่อเห็นชุดเดรสสีขาวที่แขวนไว้อยู่ตรงตู้เสื้อผ้า
“ใช่ค่ะเจ้ ทำไมหรอ” สโรชาเอ่ยถามออกไปขณะกำลังเดินไปนั่งที่เตียงเบาๆ
“ก็ไม่ทำไมหรอกถ้ามันไม่แหวกหลังขนาดนี้ ดีนะที่แกกับคุณรามงอนกันอยู่ ไม่งั้นถ้าคุณรามเห็นแกใส่ชุดนี้ไปละก็ ตายแน่ยัยเอยเอ้ย” โตมรเอ่ยบอกแล้วทำหน้าปลงๆ กับความขี้หึงขี้โมโหของรามีนที่มีต่อสโรชา
“ดีแล้วที่เขาไม่มา เอยขอสวยสักวันเถอะ ไม่ได้แต่งตัวสวยๆนานแล้วเนี่ย” สโรชาเอ่ยบอกออกไป เพราะตั้งแต่คบกับรามีน เธอก็ไม่เคยได้แต่งตัวแหวกหน้าแหลกหลังอีกเลย
“ย่ะ งั้นเจ้ไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวยัยปัท มาเจ้จะได้แต่งตัวให้แกสองคน” โตมรเอ่ยบอกออกไป เพราะเธอต้องแต่งหน้าให้กับสองสาว จึงต้องอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อน
“ค่ะเ
