กลางพลิกตัวหันมาทางแผ่นหลังที่ขยับเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เขาชันตัวโน้มเพื่อจะได้เห็นใบหน้าสวยพริ้มเพรานั้น ห้าปีครึ่งที่เขาไม่ได้เจอเธอเลย เบลเติบโตมาพร้อมความงดงามที่มีมาแต่เดิม เธอสวยขึ้นมากจริงๆ สวยจนที่เขาเห็นเธอผ่านกระจกในตอนนั้นทำเขาตะลึงไปเลย มันแตกต่างกับตอนที่เห็นเธอครั้งแรก ตอนที่เธอยังเยาว์นัก ตอนนั้นเขาแค่มองเธอผ่านๆ ไม่ได้ให้ความสนใจอะไรเป็นพิเศษ ถ้าไม่เกิดสถานการณ์แอบกินกันเพราะฤทธิ์ยา เขาก็คงไม่ได้สนใจอะไรเบลมากนัก แต่ยามนี้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
พรึ่บ!! !!! กลางชะงักเมื่อจู่ๆเบลก็พลิกตัวหันมาทางเขา เธอซุกตัวเข้าหาเขา กลางจึงทอดกายลงนอนและกอดเธอไว้จนหลับไปในที่สุด
…เบลเริ่มรู้สึกตัวในตอนเช้าเพราะเธอได้ยินเสียงที่ไม่รู้ว่ามันคืออะไรในตอนแรก แต่เมื่อเธอเริ่มขยับตัว แสงวอร์มไวท์อ่อนๆ ที่ไม่สว่างจนแสบตาก็เข้ามาในตาเธอ และเธอก็เจอกับเขาที่ยืนผูกเนคไทอยู่หน้ากระจก
“ตื่นแล้วก็
