ขณะที่สองมือใหญ่ของเขาค่อย ๆ คลายออกจากลำคอระหงของเธอจนเป็นอิสระ แล้วทรุดกายกำยำลงไปนอนทอดร่างชุ่มเหงื่อบนที่นอนด้วยอาการเสร็จสมและสะใจ
ปานิตารีบพลิกตัวหันหลังไป เธอนอนร้องไห้ไม่หยุด เจ็บปวดไปทั้งตัวและหัวใจ ไม่คิดไม่ฝันว่าคนที่เธอรักนักรักหนา จะทำกับเธอแบบนี้ได้
เช้าวันรุ่งขึ้น ไอศูรย์ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่สดชื่นและสบายตัว เขาเข้าไปอาบน้ำและออกมาแต่งตัวเตรียมไปทำงาน จนเสร็จเรียบร้อย
ก่อนจะเดินมาหาภรรยาที่ยังนอนซมอยู่บนเตียงและพูดคุยกับเธออย่างอารมณ์ดี ราวกับเมื่อคืนที่ผ่านมา ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังงัยยังงั้น
“นิตาจ๋า พี่ออกไปทำงานก่อนนะ วันนี้ไม่ต้องไปทำงานหรอกนะคะ นอนพักเยอะ ๆ แล้วก็ตื่นมากินอะไรด้วยหละ ที่รักของพี่”
เขาเอ่ยกับเธออย่างสุภาพและอ่อนโยน ก่อนจะเอื้อมมือไปลูบเบา ๆ ที่บนศีรษะของเธอ เหมือนเป็นคนละคนกับเมื่อคืน
จนปานิตารู้สึกทั้งแปลกใจและสับสนอย่างบอกไม่ถูก เธอไม่รู
