ด้านเยาวเรสที่ทานอาหารเย็นกับสามีของเธอแล้ว เธอก็เห็นว่าลูกสาวโทรมาเธอก็โทรกลับไปแต่ว่าลูกสาวของเธอไม่รับสาย เธอก็โทรกลับซ้ำๆก่อนจะหยุดโทรไป
“เป็นอะไรเหรอคุณ..ทำไมทำหน้าเครียดแบบนั้นล่ะ มีอะไรหรือเปล่า” ธำรงเอ่ยถามภรรยาของเขาไป
“ไม่มีอะไรค่ะ แค่ยัยเบนโทรมาแล้วฉันไม่ทันรับสายน่ะค่ะ พอโทรกลับไปหายัยเบนก็ไม่รับสายอีก..สงสัยจะโทรมาบอกว่าถึงที่คอนโดแล้วล่ะมั้งคะ...เพราะยัยเบนก็ออกไปนานแล้วด้วย” เยาวเรสพูดไปแล้วยิ้มให้สามีของเธอ
“อืม...หนูเบนก็น่าจะถึงแล้วล่ะ เดี๋ยวเขาเห็นเขาก็โทรกลับมาเองแหละ...แล้วนี่คุณเป็นยังไงบ้าง..ยังมีไข้อยู่อีกไหม” ธำรงบอกไปก็เอ่ยถามทันที
“ดีขึ้นแล้วล่ะค่ะ...แล้ววันนี้คุณไม่ออกงานเหรอคะ” เยาวเรสถามสามีไป เพราะปกติเขาจะต้องออกบ้านทุกเย็นเพื่อนไปงานนั่นงานนี่ตามประสานักการเมืองใหญ่
“คุณไม่สบายแบบนี้ผมก็ต้องอยู่เป็นเพื่อนคุณสิ เมื่อวานมีหนูเบนมาอยู่เป็นเพื่อนแล้ว วันนี
