"พี่นนท์ค่ะ"
เสียงที่คุ้นเคยทำให้หมอหนุ่มที่เดินอย่างเร่งรีบเพื่อจะไปตรวจคนไข้ต้องหยุดชะงักลงพร้อมกับหันกลับมามองอย่างรวดเร็ว ใบหน้านวลสวยเต็มไปด้วยรอยยิ้มของความดีใจเมื่อเห็นคนที่เธออยากเจอ ผิดกับร่างสูงที่ถึงกับหงุดหงิดทันทีเมื่อเห็นภรรยาสาว
"มาทำอะไรที่นี้.."
เสียงเข้มดุพูดด้วยความไม่สบอารมณ์ไหนจะหน้าตาของเขา ที่เธออยู่กับเขามาหลายเดือน บอกเลยว่า อาการแบบนี้คือเขากำลังไม่พอใจ นั่นทำให้พริบพราวชะงักเล็กน้อย
"พราว..มาหาพี่นนท์ค่ะ พอดีพราวทำราดหน้าทะเลมาให้ พราวคิดถึงพี่นนท์นะคะ"
"คุยกันแล้วไม่ใช่รึไง ว่าให้โทรมาก่อน ไม่ใช่อยู่ดีๆ จะไร้มารยาทโผล่มาแบบนี้"
ธนนท์ว่าให้ด้วยความหงุดหงิด เขากลัวสายตาของคนอื่นที่กำลังจ้องมา
"พราวโทรหาพี่นนท์แล้วนะคะ แต่พี่นนท์ไม่รับสาย"
"ฉันทำงานไง...ฉันนึกว่าเราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะพริบพราว แล้วทำไมถึงทำตัวน่ารำคาญได้ขนาดนี้"
เขาหงุดหงิดที่เธอโผล่มาไม
