โซ่รักคืนใจ

เจ็บปวดไม่แพ้กัน

การหย่าร้างที่เกิดขึ้นทั้งสองฝ่ายเจ็บปวดไม่แพ้กัน แต่คนที่ใจแข็งกว่าอย่างแพรวาก็ไม่มีทางกลับไปอีกแล้ว เธออยากเก็บเขาไว้เป็นความทรงจำดีๆ หากว่าเธอกลับไปอีก เธอกลัวเหลือเกินว่าตนเองจะเกลียดเขา จนลืมสิ่งดีๆ ที่เขาเคยทำให้ ดังนั้นเพื่อให้ในหัวใจของเธอยังคงมีแต่ภาพดีๆ ของเขา การหย่าจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด แม้ว่าจะต้องเจ็บปวดจวนเจียนจะขาดใจตายดังเช่นตอนนี้ก็ตาม

ต่างฝ่ายต่างเจ็บ ไม่มีใครสักคนที่มีความสุขกับการตัดสินใจแบบนี้ แต่เมื่อได้ตัดสินใจไปแล้ว ทั้งสองฝ่ายก็ต้องมีชีวิตอยู่ให้ได้ แม้ว่าจะต้องเจ็บปวดมากเพียงใดก็ตาม การนอนเหงาอยู่ในบ้านที่เคยมีเธออยู่มันทำให้ธีร์เจ็บปวดไปทั้งใจ เขาคิดถึงเธอเหลือเกิน คิดถึงจนไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้

ส่วนแพรวานั้นแยกออกไปพักที่คอนโดของข้าวฟ่าง ซึ่งมีห้องนอนอยู่สองห้อง ทำให้ทั้งคู่สามารถอยู่ได้สบายๆ โดยไม่ลำบากอะไร ชีวิตนับจากนี้ของแพรวามันคือการเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง เริ่มต้นที่จะอยู่โดยไม่มีเขา และเดินด้วยขาของตัวเอง หลังจากที่ทั้งคู่อยู่เป็นเหมือนอีกครึ่งที่เหลือของกันและกันมาหลายปี แม้ว่าจะมีข้าวฟ่างอยู่เป็นเพื่อน และวันเพ็ญก็แวะมาหาบ่อยๆ แต่ความเศร้าในใจก็ไม่ได้คลายหายไปซะทีเดียว

“เป็นไงบ้างแพร วันนี้ดีขึ้นมั้ย” ข้าวฟ่างเข้ามาถามเพื่อนสนิท ซึ่งเมื่อวานลาป่วยหนึ่งวัน และวันนี้ก็ยังลุกไม่ขึ้นดูท่าว่าจะไปทำงานไม่ไหว นี่คงจะแอบนอนร้องไห้ทั้งคืนจนร่างกายต้องส่งสัญญาณเตือนว่ามันไม่ไหวแล้วแน่ๆ เพื่อนของเธอกำลังยังอยู่ในขั้นตรอมใจ แบบที่เธอหรือวันเพ็ญไม่สามารถช่วยได้

“ไม่ดีขึ้นเลย เวียนหัวตลอด แล้วตอนนี้ก็อยากจะอ้วกมากๆ แต่ลุกไปหลายรอบแล้วก็ไม่ออก” แพรวาเอ่ยออกมาด้วยความอ่อนแรง

“งั้นเดี๋ยววันนี้เราลางานพาแพรไปหาหมอ” ข้าวฟ่างเอ่ยด้วยความเป็นห่วง สมัยนี้โรคภัยไข้เจ็บมันเยอะ เผลอๆ เห็นสุขภาพแข็งแรงแบบนี้อาจจะป่วยโดยที่ไม่รู้ตัวก็ได้

“ไม่ต้องหรอกฟ่าง เดี๋ยวเราก็หายแล้ว” แพรว่าเอ่ยด้วยความเกรงใจ แค่มาอาศัยอยู่กับเพื่อนแล้วเพื่อนไม่ยอมคิดเงินเธอสักบาทเธอก็เกรงใจเพื่อนมากแล้ว แต่นี่กลับต้องลางานเพื่อพาเธอไปหาหมออีก เธอไม่รู้จะเกรงใจเพื่อนเธอยังไงแล้ว