ลุงยามกล้ามบึก

ลุงยามสุดหล่อ

นิยายชุดนี้ประกอบด้วยเรื่องสั้น 4 เรื่อง

ได้แก่

1.ลุงยามกล้ามบึก

2.ลุงเด็ดยอดอึด

3.คุณลุงสุดสวาท

4.คุณลุงขา...เบาได้เบา

บทนำ

ลุงยามกล้ามบึก

หนึ่งอาทิตย์ก่อนปีใหม่ วีณา หรือ ณา สาวสวยวัยยี่สิบห้าปี ซึ่งทำหน้าที่เป็นฝ่ายนิติบุคคลของอพาร์ทเม้นท์แห่งหนึ่ง ย่านรังสิต

เธอเป็นสาวโสด ไร้แฟนมานานแรมปี จึงไม่มีแพลนจะไปเที่ยวไหน เหมือนใคร ๆ เขา

เจ้าหล่อนจึงขออยู่เงียบ ๆ ทำงานของตัวเองไปตามปกติดีกว่า

และช่วงวันหยุดยาวแบบนี้ แน่นอนหละว่าลูกบ้านแทบจะทุกครอบครัว ต้องเดินทางกลับต่างจังหวัด หรือไม่ก็ไปเที่ยวถ่ายภาพ ดูไฟสวย ๆ ในเมืองกัน จนตึกเงียบเหงาเลยทีเดียว

แต่ถึงจะเป็น ช่วงเทศกาลที่น่ารื่นเริง ขนาดไหนก็ยังมีคนอีกหลาย ๆ อาชีพ ที่มักจะไม่ได้หยุดกันเหมือน ๆ กับวีณา นั่นแหละ

และหนึ่งในนั้นก็คือ ฝ่าย รปภ.ที่ต้องอยู่ดูแลความปลอดภัยของอพาร์ทเม้นท์

“สวัสดีครับ ผมชื่อ ประชา ครับ จะมาประจำการช่วงกลางคืน ตลอดอาทิตย์นี้ แทนสมหมายครับ”

ประชา หนุ่มใหญ่วัยห้าสิบสองปี ที่มีใบหน้าหล่อคมเข้ม และมีรูปร่างที่สูงชะลูดบึกบึน ราวกับพวกนักมวยแชมป์เปี้ยน ยังไงยังงั้น

เดินเข้ามารายงานตัว กับสาวสวยฝ่ายนิติบุคคลของตึกในชุดยูนิฟอร์มสีน้ำเงินเข้ม ด้วยท่าทางขึงขัง

แต่แววตานั้น กลับดูเจ้าชู้กรุ้มกริ่ม

ขณะที่หญิงสาวตรงหน้าเขา ยังคงนั่งก้มหน้าก้มตา เช็คดูเอกสารบนโต๊ะอยู่

“เอาอีกแล้ว ลุงสมหมายเนี่ย! ถึงช่วงเทศกาลทีไร ลาไปเที่ยวทุกที”

วีณาบ่นเบา ๆ แล้วเงยหน้า ขึ้นมาหาลุงยามวัยคราวพ่อ ที่ยืนอยู่เบื้องหน้า

แวบแรกที่เห็นหน้าของประชา เธอถึงกับไม่อยากเชื่อว่า เขาคือชายวัยดึกอายุห้าสิบกว่า ๆ อย่างในเอกสารบอก

เพราะเอาเข้าจริง ๆ ลุงแกช่างดูดีและล่ำบึ้ก เสียจนน่าแปลกใจนัก

เธอจึงแอบคิดเอาว่า ประชาคงจะดูแลตัวเองดี

และหมั่นออกกำลังกายบ่อย ๆ กระมัง

“เอ่อ...พี่ อุ๊ย! ละ ละ ลุงประชา ใช่มั้ยคะ?”

“ครับผม! มาเข้ากะแทนไอ้หมายครับ ถ้าคุณหนูณา มีอะไรให้ผมรับใช้ ก็บอกได้เลยนะครับ ผมยินดี”

รปภ.หนุ่มใหญ่ส่งยิ้มหวานให้ แววตาเป็นประกาย บ่งบอกให้รู้ ถึงความปลื้มปริ่ม ที่เขามีต่อความสวยน่ารักของเธอ จนออกนอกหน้า

แม้สาวเจ้าจะรู้สึกหวิว ๆ กับใบหน้าคมเข้ม และรอยยิ้มกระชากใจนั้น อยู่พอสมควร

แต่วีณาก็ไม่คิด ที่จะสานต่ออะไรด้วยหรอก

อย่าลืมนะว่า ลุงแกเป็นแค่ยาม แถมอายุอานาม ก็คราวพ่อเข้าไปแล้ว

ถึงแม้ว่า รปภ.หนุ่มใหญ่คนนี้ จะดูดีน่าสนใจสักแค่ไหน เธอก็ต้องวางตัวให้สูงกว่า และไม่ชายตามองแน่ ๆ

หญิงสาวแอบคิดอย่างนั้นในใจ

“อื้ม...ไม่ต้องหรอกค่ะ! แต่ลุงห้ามแอบหลับในเวลางานก็แล้วกัน ไม่งั้น...หนูฟ้องบริษัทลุงนะ”