ลุงยามกล้ามบึก

เหงาๆช่วงปีใหม่

“รับรองครับ! ผมจะทำหน้าที่อย่างดีเลย จะดูแลสอดส่อง ทุกซอก ทุกมุมครับ เอ่อ...แล้วช่วงปีใหม่นี้

คุณหนูณา ไม่ไปเที่ยวไหนกับแฟนเหรอครับ อยู่คนเดียว เปลี่ยว ๆ...ไม่เหงาเหรอ?”

ประชาเอ่ยถาม อย่างอยากรู้

“แล้วลุงยุ่งอะไรด้วยเหรอคะ? จะอยากรู้ไปทำไมกัน มันไม่ใช่เรื่องของลุงสักหน่อย รีบ ๆ ไปทำงานเถอะค่ะ นี่มันจะห้าโมงแล้วนะ!!!”

เธอทำเสียงดุใส่ ทั้ง ๆ ที่ความรู้สึกภายในมันวาบไหวแปลก ๆ

ก็ทั้งสายตาและสีหน้าของลุงยาม แกส่งสัญญาณความหื่นมาให้ ซะขนาดนั้น ใครมันจะไม่รู้สึกได้หละ

อันที่จริง...พฤติกรรมของประชา มันก็น่าจะโดนวีณาเซ็นส่งตัวกลับ แล้วเปลี่ยนยามคนใหม่มาแทนซะด้วยซ้ำ

แต่เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมเธอถึงไม่ทำแบบนั้น

และแทนที่จะรู้สึกกลัว กับท่าทีเจ้าชู้และหื่น ๆ ของลุงแก เจ้าตัวกลับรู้สึกหวิวในจิตใจ อารมณ์ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ซะอย่างงั้นหนะ

“เอ่องั้น...ผมไปตอกบัตรเข้างาน ก่อนนะครับ อื้ม...ถ้าคุณหนูณามีอะไร ก็เรียกใช้เลยนะจ๊ะ ผมรออยู่ที่ป้อม ตลอดคืน...”

รปภ.หนุ่มใหญ่หน้าเข้ม ส่งแววตากรุ้มกริ่ม ให้กับสาวสวย ก่อนจะขอตัวออกไปพร้อม ๆ กับที่ น้ำอ้อย สาวเสิร์ฟวัยสิบเก้าปี

จากร้านอาหารตามสั่งกลางซอย เข้ามาส่งข้าวกล่องให้กับวีณาพอดี ทั้งสองคนเลยเดินสวนกัน

“อุ๊ย! นั่นยามคนใหม่เหรอพี่ณา? ทำไมดูหล่อจัง หุ่นก็เท๊เท่ บึกบึนเร้าใจสุด ๆ”

เด็กสาวพูดไปก็หันหน้า มองตามหลังประชาไป ด้วยแววตาที่ดูชื่นชมหลงใหลเป็นที่สุด

“อ๊อย! ก็แค่ยามแก่ ๆ อ่ะ แล้วนั่นน่ะ เขารุ่นพ่อเธอแล้วนะยะน้ำอ้อย...ก็...ไม่เห็นจะดูดี อะไรเลย”

หญิงสาวทำเป็นเสียงดุ แต่ในใจก็แอบเห็นด้วยกับยัยน้ำอ้อยอยู่ลึก ๆ ทว่า...เจ้าหล่อนก็รีบสลัดความคิดนั้น ทิ้งไปทันที

“ต๊าย...รุ่นพ่อเลยเหรอพี่ณา แต่ดูไม่แก่เลยอ่ะ เขายังหล่อ หุ่นดี อยู่เลยนะ แถมพุงก็ไม่ย้วยด้วย

...ผัวคนเก่าหนู น่าจะแก่กว่านี้ด้วยซ้ำ ฮิ ๆ พี่ไม่รู้อะไร...ผู้ชายแก่ ๆ แต่ยังฟิตน่ะ เตะปี๊ปทีนะ! ดังป๊าป ๆ ๆ เลยหละ ฮ่า ๆ”

น้ำอ้อยพูดแกมทะลึ่ง อย่างหน้าตาเฉย ทำเอาคนฟังถึงกับหน้าแดงก่ำ เกิดความรู้สึกวูบ ๆ วาบ ๆ ขึ้นมา อย่างไม่รู้ตัว

ก็อย่างว่าหละ ไอ้เรื่องพรรค์นั้น วีณาก็ร้างมานานพอควร พอได้ยินอะไรทำนองนี้เข้า อาการมันก็เลยเตลิด

“อีเด็กบ้า! พูดอะไรน่าเกลียด กลับไปได้แล้ว...ไหนข้าวฉันหละ?”

สาวสวยรีบเอ่ยไล่ เด็กเสิร์ฟรุ่นน้องกลับ

“เอ้านี่! กระเพราะไก่ไข่ดาว แบบเดิม ๆ ของพี่”