สิงหา
“เกิดเรื่องแล้วครับนาย!”
“มีอะไร”
“ตอนนี้ตำรวจอยู่ที่ท่าเรือของเราครับ และมีหลายคนที่เราไม่สามารถพาไปซ่อนทัน”
“.....”
“แต่ครั้งนี้เหมือนเรื่องจะหลุดจากคนในครับ เพราะตำรวจรู้เส้นทางที่เราซ่อนคน” เขตพูดขึ้นอีกครั้ง เพราะท่าเรือที่ผมใช้เก็บตัวสินค้าผมทำช่องทางลับที่ไม่มีคนนอกรู้ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นตำรวจที่เคยไปตรวจที่นั่นคงจะได้อะไรไปหลายอย่าง
“มันชื่ออะไร”
“สารวัตพัฒนะครับ” ไอ้นี่อีกแล้วสินะ ก็แค่ตำรวจไฟแรงที่อยากสร้างผลงานจนไม่ดูตาม้าตาเรือที่จ้องจะเล่นผมมาสักพักแล้วตั้งแต่มันย้ายมาประจำพื้นที่นี้
“สืบให้ได้ว่าใครทำ”
“ครับ”
ผมต่อสายหานายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ที่ผมรู้จักทันที
“สวัสดีครับท่าน”
(คุณสิงหาโทรหาผมมีอะไรให้ผมช่วยเหลือครับ) ปลายสายถามออกมาอย่างรู้กัน
“พอดีลูกน้องของท่านเข้ามาวิ่งเล่นในที่ของผมโดยที่ผมไม่อนุญาต ผมรู้สึกไม่พอใจเท่าไหร่เลยครับ ท่านช่วยจัดการเรื่องนี้ให
