คเชนทร์
“นายครับ นายสิงหามาขอพบครับ” ภีเดินเข้ามารายงานผมในห้องทำงาน นั่นทำให้ผมรู้สึกพอใจมาก
“ให้มันเข้ามา” ผมคิดไว้แล้วว่าสิ่งที่ผมทิ้งท้ายไว้กับมันวันก่อนจะต้องทำให้มันมาหาผมเพื่อหาคำตอบที่มันไม่เข้าใจแน่นอน
“.....” ไอ้สิงหาเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งก่อนจะนั่งลงตรงหน้าผมโดยไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาบ่งบอกถึงคำถามที่มันอยากรู้ได้อย่างง่ายดาย
“หึ ไม่คิดว่ามึงจะกล้ามาหากูถึงที่ ไม่กลัวตายหรอ” ผมถามมันขึ้นอย่างเย้ยหยัน เพราะบางทีการทำให้ตายก็ไม่ใช่การแก้แค้นที่ดีที่สุด แต่การได้เห็นอีกฝ่ายทรมานใจแบบนี้ต่างหาก คือสิ่งที่คุ้มค่ามากกว่าการตาย
“เรื่องที่มึงพูดเมื่อวานหมายความว่ายังไง” แล้วมันก็ถามผมขึ้น
“ทำไมมึงไม่ถามเมียรักของมึงวะ” ผมย้อนถามกลับไปอีกครั้ง และแน่ใจมากกว่ามันคงไม่ได้ถามอะไรกับผู้หญิงคนนั้น เพราะมันเองก็คงรู้ว่าถามไปคงไม่ได้คำตอบจริงๆ
“.....” ไอ้สิงหาเงียบและจ้องมองผมนิ่ง
