สิงหา “คุณน้ำข้าวยังอยู่กับนายคเชนทร์ครับ ส่วนทางบ้านคนของนายคเชนทร์ยังเฝ้าอยู่ตลอด” เขตรายงานความเคลื่อนไหวทุกอย่างที่ผมให้เฝ้าดู แต่คำตอบก็เหมือนเดิมทุกรอบ “จับตาดูต่อไป” ไม่ว่ายังไงผมก็ต้องหาโอกาสไปเจอน้ำข้าวให้ได้ “อีกเรื่องครับ” “.....” ผมมองเขตทันที “คุณน้ำข้าวเธอไปโรงพยาบาลติดต่อกันสองเดือนแล้วครับ” “น้ำข้าวเป็นอะไร!” ผมถามขึ้นด้วยความเป็นห่วงทันที “คุณน้ำข้าวเธอ ท้องครับ” “แกว่าอะไรนะ” ผมถึงกับช็อกไปทันทีเมื่อได้ยินคำตอบของเขต “รอบแรกคนของเราคลาดกับคุณน้ำข้าวเลยไม่รู้ว่าเธอไปทำอะไร แต่รอบสองคนของเราตามไปถึงแผนกที่คุณน้ำข้าวไปก่อนจะได้รู้ว่าเธอไปแผนกสูตินารีแพทย์ครับ” “.....” ผมถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น “นายคเชนทร์เป็นคนพาคุณน้ำข้าวไปโรงพยาบาลด้วยตัวเอง แล้วก็มีคนติดตามไปด้วยทำให้เราไม่สามารถเข้าถึงตัวคุณน้ำข้าวได้ครับ” “ไปเตรียมรถ ฉันจะไปบ้านไอ้คเชนทร์