“พุดต้องขอโทษคุณลุงด้วยนะคะที่นำแต่เรื่องไม่สบายใจมาให้” หญิงสาวยกมือไหว้ผู้เป็นลุง
“ลุงเองก็ผิดที่บังคับหนูให้แต่งงานกับเขา” วศินไม่นึกเลยว่ารัญภาคย์จะทำให้หลานสาวของเขาต้องเสียใจอย่างนี้
“อย่าโทษตัวเองอย่างนั้นเลยค่ะคุณลุง พุดเองก็ไม่อยากโทษว่าเป็นความผิดของใครทั้งนั้นมันคงเป็นโชคชะตาของพุดที่ทำให้มาเจอกับเรื่องแบบนี้”
“แล้วพุดจะเอายังไงต่อจะอยู่ที่นี่จริงๆ เหรอลูก กลับไปอยู่กับลุงไหม” วศินอยากพาหลานสาวกลับไปอยู่กับเขาด้วย เพราะไม่อยากให้เธอมาอยู่กับคนอื่น
“พุดตัดสินใจแล้วค่ะคุณลุง ว่าจะอยู่ที่นี่ พุดจะเป็นพุดคนใหม่ต่อไปนี้จะไม่มีพุดพิชชาต่อไปจะมีแค่ขวัญพิชชาเท่านั้นค่ะ” หญิงสาวบอกผู้เป็นลุงอย่างมั่นใจ
“พุดอยู่ที่นี่สบายใจดีใช่ไหมลูก”
“ค่ะ อยู่ที่นี่พุดสบายใจดี พี่พากับพี่ภีมคอยช่วยเหลือพุดทุดอย่าง คุณลุงไม่ต้องห่วงนะคะ”
หลังจากพูดคุยกับผู้เป็นลุงจนเข้าใจกันดีแล้วพุดพิชชาในชื่อ
