ของเล่น ที่ไร้ค่า

ตอนที่ 1 ชีวิตของเทียนหอม

ชีวิตของเทียนหอมตั้งแต่จำความได้ก็เต็มไปด้วยความเรียบง่ายและความอบอุ่น แม้ว่าจะมียายนวลจันทร์เพียงคนเดียวที่ดูแลเธอ แต่ในทุกๆ วันก็เปี่ยมไปด้วยความรัก

เทียนหอมเติบโตมาในบ้านไม้หลังเล็กๆ ที่ตั้งอยู่ริมคลอง เธอตื่นเช้าด้วยกลิ่นหอมของขนมไทยที่ยายเตรียมจะนำไปขายไม่ว่าจะเป็นขนมตาล ขนมกล้วยหรือขนมชั้น

ตั้งแต่เด็กจนโตเทียนหอมก็ช่วยยายนวลจันทร์ทำขนม เธอเรียนรู้วิธีผสมแป้ง นวดแป้ง และนึ่งขนมด้วยความกระตือรือร้น แม้จะเหนื่อยแต่เธอก็รู้สึกภูมิใจทุกครั้งที่ได้ช่วยยาย ทุกเช้าก่อนออกไปเรียน เทียนหอมจะช่วยยายนำขนมใส่รถเข็นเก่าๆ แล้วพาไปขายที่ตลาด เธอยิ้มแย้มแจ่มใสเวลาเรียกลูกค้า เพราะรู้ดีว่ารายได้จากขนมเหล่านี้คือสิ่งที่ช่วยประคับประคองชีวิตของเธอและยาย

หลังเลิกเรียนเทียนหอมจะกลับมาทำการบ้านใต้แสงไฟดวงเล็กๆ และช่วยยายคิดสูตรขนมใหม่ๆ เธอใฝ่ฝันว่าเมื่อโตขึ้น เธออยากมีร้านขนมไทยเป็นของตัวเองและจะทำให้คนรุ่นใหม่รู้จักและรักในรสชาติของขนมไทยที่มีเอกลักษณ์ให้ได้

แม้บางครั้งจะมีอุปสรรคอยู่บ้างทำให้รายได้ไม่พอใช้ บางวันตลาดก็เงียบเหงาไม่ค่อยมีลูกค้า แต่เทียนหอมก็ไม่เคยหมดกำลังใจ เธอเรียนรู้ที่จะมองหาความสุขในสิ่งเล็กๆ อยู่เสมอ

รอยยิ้มจากยายนวลจันทร์หรือคำชมจากลูกค้าที่ชื่นชอบขนมฝีมือเธอ สำหรับเทียนหอมชีวิตนี้แม้จะไม่ได้หรูหราเหมือนกับเด็กคนอื่น แต่ชีวิตของเธอก็เต็มไปด้วยความหมายเพราะเธอมียายนวลจันทร์ที่เป็นทั้งครอบครัวและแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตให้เดินหน้าต่อไป

ถึงแม้จะรู้สึกว่าตัวเองไม่มีทางเลือก แต่เทียนหอมก็ยังคงยืนหยัดด้วยความหวังเล็กๆ ในใจ ว่าสักวันหนึ่ง ชีวิตอาจเปิดโอกาสให้เธอได้เลือกทางเดินที่เธอฝันได้

ตั้งแต่จำความได้ชีวิตของเทียนหอมก็ไม่เคยมีตัวเลือกมากมาย ทุกวันเต็มไปด้วยหน้าที่ที่ต้องทำเพื่อความอยู่รอด เธอเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่เรียบง่ายแต่ก็เต็มไปด้วยความท้าทาย

ความฝันที่เคยมีเมื่อวัยเด็กค่อยๆ เลือนลางเมื่อเธอเริ่มรู้จักความจริงของโลก เทียนหอมรู้ดีว่าการมีชีวิตที่มั่นคงนั้นต้องแลกมาด้วยความเหนื่อยยากและลำบากแค่ไหน เธอจึงไม่เคยคิดที่จะปฏิเสธสิ่งที่มีอยู่ แม้บางครั้งจะรู้สึกอยากหลีกหนีความเหนื่อยล้าและความกดดันในชีวิตก็ตาม แต่เทียนหอมก็เลือกที่จะก้มหน้าทำงานต่อไปเพื่อยายและเพื่อความหวังที่ยายมีต่อเธอ

บรรยากาศในครัวของยายนวลจันทร์และเทียนหอมเป็นไปอย่างเรียบง่าย แต่เต็มไปด้วยความอบอุ่น เทียนหอมนั่งอยู่ตรงมุมโต๊ะไม้เก่าพร้อมกับกล่องใสที่ยายเตรียมไว้ เธอช่วยยายแพ็คขนมไทยอย่างตั้งใจ ทุกขั้นตอนเธอทำด้วยความประณีต แม้กล่องจะเรียบง่าย แต่ขนมที่อยู่ข้างในนั้นเต็มไปด้วยความรักและความใส่ใจของทั้งคู่

“ยายคะ เทียนอยากเปิดร้านขายขนมไทยค่ะ”

เสียงของเทียนหอมดังขึ้นในขณะที่เธอกำลังปิดฝากล่องใบสุดท้าย เธอหันไปมองยายนวลจันทร์ด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นและความหวัง

“หนูฝันไว้แบบนั้นจริงๆ เหรอลูก?” ยายนวลจันทร์หัวเราะเบาๆ ก่อนจะยื่นมือมาลูบศีรษะของเทียนหอมด้วยความรักและเอ็นดู

“ใช่ค่ะยาย! เทียนอยากให้คนรุ่นใหม่ได้รู้จักและรักขนมไทยเหมือนที่ยายสอนให้เทียนรัก พอเทียนเรียนจบ เทียนจะเก็บเงินแล้วเปิดร้านขายขนมไทยเป็นของตัวเองค่ะ” เทียนหอมตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น แววตาของเธอเต็มไปด้วยความหวังและพลัง

“ยายเชื่อว่าหนูทำได้ลูก เทียนหอมของยายเป็นเด็กที่เก่งและขยัน สักวันหนูจะทำได้อย่างแน่นอน” ยายนวลจันทร์ยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความภูมิใจในตัวเทียนหอม

“ค่ะยาย แต่ตอนนี้เทียนต้องตั้งใจช่วยยายก่อนค่ะ ขนมของยายอร่อยที่สุดเลย! ถ้าเปิดร้าน เทียนจะต้องสืบทอดสูตรของยายและทำให้มันสมบูรณ์แบบที่สุด!” เทียนหอมพูดพลางหยิบขนมมาเรียงใส่กล่องใหม่

“ถ้าร้านของเราดังขึ้นมา ยายขอไปนั่งมองดูเงียบๆ ข้างๆ นะลูก แค่ได้เห็นความสำเร็จของหนู ยายก็ดีใจแล้ว” ยายนวลจันทร์พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนในขณะที่กำลังห่อขนมชั้นอีกถาด

“ไม่ใช่แค่เงียบๆ หรอกค่ะ ยายจะต้องมานั่งดูแลร้านกับเทียนเลย เทียนไม่มีทางปล่อยให้ยายหยุดทำขนมแน่ๆ” เทียนหอมตอบพร้อมเสียงหัวเราะ รอยยิ้มของเธอเผยถึงความรักและความเคารพที่เธอมีต่อยายนวลจันทร์

ภายในบ้านหลังเล็กเต็มเสียงหัวเราะของทั้งคู่ดังขึ้นในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความรักและความมุ่งมั่น เป็นช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยความผูกพันและความฝันที่ทั้งสองคนมีร่วมกัน แม้ชีวิตอาจจะไม่ง่าย แต่ความหวังของเทียนหอมและกำลังใจจากยายนวลจันทร์คือแสงสว่างที่คอยนำทางให้ทั้งสองเดินต่อไปได้เสมอ

..

เช้าวันใหม่เทียนหอมตื่นขึ้นมาพร้อมกับแสงอาทิตย์ที่ส่องลอดผ่านหน้าต่างไม้เก่าบนบ้านหลังเล็ก เธอรีบลุกขึ้นมาช่วยยายนวลจันทร์เตรียมขนมเหมือนเช่นเคย

“ข้าวเหนียวปิ้งไส้กล้วย”

วันนี้ยายนวลจันทร์ตั้งใจทำเมนูนี้เพิ่มมาจากขนมไทยเดิมๆ ที่ขายเป็นประจำ เพราะอยากลองดูว่าลูกค้าจะสนใจมากน้อยแค่ไหน

ในขณะที่เทียนหอมกำลังช่วยยายบรรจุขนมใส่กล่อง เธอเผลอนึกถึงความฝันของตัวเองอีกครั้ง เธอมองไปเห็นยายที่กำลังห่อใบตองด้วยความตั้งใจ สายตานั้นเต็มไปด้วยความรักและความทุ่มเทให้กับสิ่งที่กำลังทำอยู่

“ยายคะ เทียนสงสัยจังค่ะ ถ้าสักวันหนึ่งเราเปิดร้านขายขนม ยายคิดว่าขนมแบบไหนจะขายดีที่สุด?” เทียนหอมถามขึ้นในขณะที่มือยังคงปิดฝากล่องขนมอย่างคล่องแคล่ว

ยายนวลจันทร์หยุดมือชั่วขณะ ก่อนจะยิ้มออกมา…

“ยายว่าไม่ใช่แค่เรื่องขนมลูก แต่เป็นหัวใจของคนทำขนมมากกว่า ถ้าขนมเรามีใจใส่ลงไปด้วยคนกินเขาจะรู้สึกได้เอง”

“เทียนจะจำไว้ค่ะ เทียนอยากให้ร้านขนมไทยของเราเป็นที่รู้จักของทุกคน ไม่ใช่แค่เพราะอร่อยแต่เพราะมันมีเรื่องราวและมีความหมาย”

น้ำเสียงของเทียนหอมเต็มไปด้วยความตั้งใจ เธอรู้ว่านี่ไม่ใช่เพียงแค่ความฝันของตัวเอง แต่ยังเป็นการสานต่อในสิ่งที่ยายนวลจันทร์รักอีกด้วย

“ยายรู้ว่าหนูทำได้แน่เทียนหอม ถ้าร้านของเราประสบความสำเร็จ ยายอยากให้หนูจำไว้ว่ามันเริ่มต้นจากครัวเล็กๆ ที่บ้านหลังนี้ เริ่มจากความรักและความพยายามที่เรามีให้กัน” ยายนวลจันทร์พูดพร้อมกับยกมือมาลูบศีรษะของเทียนเบาๆ

เทียนหอมยิ้มอย่างภูมิใจในสิ่งที่เธอมี แม้ว่าชีวิตของเธอจะไม่ได้ง่ายหรือสมบูรณ์แบบ แต่เธอก็รู้ว่าความพยายามและความฝันที่เธอกับยายมีร่วมกันจะนำพาเธอไปสู่สิ่งที่ดีในวันข้างหน้า…

..

สู้ต่อไปนะเทียนหอม

ฝากนักอ่านติดตามและเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ🙏🏼🙏🏼🙏🏼