อรรถากรยังเชื่อมั่นที่จะทำตามวิธีของตนเองอีกต่อไป... เขาไปคุยกับนางเพียงใจเพื่อที่จะขอหมั้นหมายหลานสาวของท่าน นางเพียงใจเต็มใจเป็นอย่างมากไม่ซักไม่ถาม ไม่เอ่ยเรียกร้องสินสอดอะไร เพราะขอแค่เป็นอรรถากร มาขอตัว ระรินทิพย์ไปตอนนั้นนางก็พร้อมจะให้ เพราะมองว่าเขาเป็นคนดี และเชื่อว่าเขาจะไม่ทำให้ผิดหวัง...
หม่อมราชวงศ์หนุ่มดีใจที่ทุกอย่างมันเป็นเรื่องง่าย เขาเห็นแววตาปลาบปลื้มใจของผู้หญิงอย่างคุณนายมาลาตี รอยยิ้มก็กระตุกขึ้นที่มุมปาก ดวงตานั้นมองแม่ผัวกับลูกสะใภ้คู่นี้ด้วยดวงตาสว่างวาว...
“ย่ารู้ว่าถ้าฝากระรินไว้กับพ่อใหญ่แล้วจะไม่ผิดหวัง...” นางเพียงใจพูดกับชายหนุ่ม เขารู้ว่าทุกคนเห็นว่าเขาเป็นคนดีและก็ไว้ใจเขา แต่น่าแปลกใจที่ทุกคนไม่ถามเลยว่าการที่ระรินทิพย์กับเขตแดนนั้นคบกันมาช่วงหนึ่งนั้นมีความหมายอะไรหรือไม่... ทุกคนทำตามความถูกต้องเหมาะสมมากกว่าความรู้สึก ถึงได้ไว้ใจยกระรินทิพย์ให้กั
