กว่าจะรู้ตัวว่าไอ้อาการโกรธรุนแรงที่อรรถากรปฏิบัติกับหล่อนนั้นคือความหลอกลวงรินรดาก็เกือบหัวใจวายตาย... หล่อนเห็นเขาหัวเราะแล้วก็ตาโตทุบตีเขา แล้วยิ่งร้องไห้กว่าเดิมเสียอีกเมื่อเขารวบมือหล่อนเอาไว้ไม่ให้ประทุษร้ายเขาแล้วกอดหล่อนเอาไว้
“คนบ้า บ้าที่สุด ทำอย่างนี้กับฉันได้ยังไง...” หล่อนดึงมืออกมาจากอุ้งมือเขาแล้วทุบอกเขาพลั่กๆ ทั้งหยิกทั้งตีให้สาแก่ใจที่ทำหล่อนตกใจเกือบตาย
“ทีอย่างนี้โกรธ... เข้าใจความรู้สึกคนอื่นหรือยังว่าโดนหลอกแล้วมันรู้สึกยังไง”
“ก็ฉันขอโทษแล้วนี่... แล้วฉันก็ไม่ได้แกล้งคุณแบบที่คุณแกล้งฉันสักหน่อย ไม่ต้องมากอดเลย ฉันไม่ให้กอด” หล่อนผลักเขาออก แต่เขาก็ยังตามมากอด แล้วก็หัวเราะหล่อน
“ก็ผมจะหลอกให้คุณบอกรักผมนี่... ถ้าไม่หลอกให้พูดก็ไม่ยอมพูด คุณนี่ทำให้ผมกลั้นหัวเราะจนน้ำตาไหลเลยรู้ไหม”
“คนนิสัยไม่ดี...”
“คุณตกเป็นเหยื่อผมเองนะ ช่วยไม่ได้ น่าจะคิดได้แต่แรกแล้วว่ารู
