“คุณแม่ขา” เด็กหญิงจิด้าตะโกนเรียกมารดาเมื่อเห็นอรรถากรและรินรดาเดินเข้ามาที่บริเวณสวนของคอนโดมิเนียมพร้อมๆ กัน
เป็นความบังเอิญที่อติณเป็นลูกชายของเตวิชญ์และอิคคิวก็เป็นลูกของน้องชายเลขาหนุ่มด้วย เตวิชญ์จึงไปรับทั้งสองมาพร้อมกันกับจิด้า จิด้าอยากเล่นกับเพื่อนจึงไม่ยอมขึ้นไปรอที่ห้อง แต่ให้พี่ผู้จัดการคอนโดมิเนียมเรียกยายนิ่มมานั่งเล่นรอพ่อใหญ่กับแม่หนูดีอยู่ข้างล่างด้วยกัน
“พ่อใหญ่ก็มาด้วย... เลขาของพ่อใหญ่เป็นพ่อของอติณค่ะ...” เด็กหญิงรีบบอก เตวิชญ์ได้ยินสรรพนามที่เด็กหญิงเรียกอรรถากรแล้วก็มองหน้าเจ้านายหนุ่มด้วยแววตาล้อเลียน อรรถากรจึงกอดคอลูกน้องมาแล้วกระซิบ
“ฉันเพิ่งจะจดทะเบียนกับหนูดีไป... เลยเป็นพ่อจิด้า น่าบังเอิญนะที่เรียนห้องเดียวกันกับลูกนาย เมื่อวานฉันไปเจอลูกนายที่โรงเรียนด้วย ไม่รู้ว่าเป็นลูกนาย เห็นตั้งแต่ตอนแบเบาะ ไม่นึกว่าจะโตขนาดนี้แล้ว” ชายหนุ่มคุยกับลูกน้อง เขาจำไม่ไ
