หม่อมราชวงศ์อรรถากรไม่เคยรู้สึกว่ามีเช้าวันไหนที่เขาจะตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกสดชื่นและเป็นเช้าที่เขาอยากตื่นขึ้นมามากที่สุด... วันนี้เป็นวันหยุดของเขา เท่านั้นยังไม่พอ เขายังได้ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่ามีร่างเนียนนุ่มที่เฝ้าวนเวียนมาพบเขาในความฝันอยู่หลายคืนนั้นมานอนอยู่ข้างๆ
เป็นหล่อนจริงๆ ที่เขาจับจ้องอยู่ตอนนี้... ความรู้สึกแนบชิดล้ำลึกที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้เป็นเครื่องยืนยันเป็นอย่างดีว่าเขาได้หล่อนมาอยู่ในอ้อมกอดสมใจแล้ว... และเขาจะไม่ยอมปล่อยหล่อนไปไหนอีกแน่...
ชายหนุ่มนอนค้ำศอกตัวเองมองรินรดาที่หลับใหลซุกกับอกเขา... หล่อนอยู่แนบชิดกับเขาทั้งคืนตลอดเวลาที่เขาตื่นก็ไม่เคยคลายอ้อมกอดออกจากหล่อน เรียวปากไม่เคยห่างจากพวงแก้มและริมฝีปากแดงก่ำที่เขากระหน่ำจูบทั้งคืนจนบวมเจ่อ ร่องรอยแห่งสัมผัสของเขายังอยู่บนเรือนกายงามราวกับว่าจะประทับตราเป็นเจ้าของหล่อนตลอดไป...
เขาเดาเอาว่าอาการเมาค้างบวกกั
