รินรดาอาบน้ำขัดร่างกายอยู่นานจนเนื้อจะเปื่อยเพราะหวังลบร่องรอยแห่งสัมผัสของเขาออกจากร่างกาย... วันนี้หล่อนโชคร้ายที่สุดที่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น แต่ก็อาจจะเป็นโชคดีในโชคร้ายที่เขาไม่ทำอะไร แต่กระนั้นหล่อนก็ยังรู้สึกแย่ราวกับว่าได้เสียทุกอย่างให้เขาไปแล้ว...
อาบน้ำอยู่นานจนมือเหี่ยวซีดไปหมดจึงปิดสายน้ำจากฝักบัวที่รินรดชำระร่างกายตนเองอยู่พักใหญ่ ไม่มีเสียงอะไรดังอยู่ข้างนอกเหมือนไม่มีคนอยู่แล้ว หล่อนภาวนาให้เขากลับออกไปเพราะไม่อยากพูดด้วยและไม่ยากมองหน้าเขา เพราะไม่รู้ว่าจะทำตัวอย่างไงระหว่างขอบคุณที่เขายังนึกจะเป็นคนดีเปลี่ยนใจไม่ข่มขืนหล่อนในนาทีสุดท้าย หรือว่าต่อยหน้าเขาสักครั้งที่เขาทำให้ทุกอย่างมันเลยเถิดมาทั้งที่หล่อนห้ามเขาตั้งแต่แรก...
หญิงสาวอาบน้ำจนพอใจ แม้จะรู้สึกว่าไม่ได้กำจัดรอยสัมผัสของเขาให้จางหายไปหมด เพราะยังร้อนวูบวาบอยู่บริเวณผิวแก้มราวกับว่ามือหนาๆ และเรียวปากอุ่นชื้นขอ
