บทที่ 7 ทำให้ติดใจ
1752 คำ
บทที่ 7
ทำให้ติดใจ
เสื้อผ้าและซากถุงยางระเกะระกะเกลื่อนห้อง เป็นสิ่งยืนยันว่าเมื่อคืนเธอผ่านความเร่าร้อนมายาวนาน สายขิมขยับลุกนั่งพิงหัวเตียง กระชับผ้าห่มแนบอก มองที่นอนด้านข้างอันว่างเปล่าด้วยความรู้สึกสับสน
เซ็กส์ครั้งแรกไม่ได้แย่และไม่ได้ดีจนต้องนิ่งเฉย ขอบตาร้อนผ่าวในยามที่มองรอยเลือดบนผ้าห่ม คราบความวาบหวามเป็นรอยด่างอยู่ทั่วบริเวณ เสียดายและเสียใจจนไม่อาจกลั้นน้ำตา เธอปล่อยให้มันหลั่งรินอาบแก้ม ทว่าไม่มีแรงสะอื้นราวกับจะขาดใจเฉกเช่นเมื่อวานอีกต่อไป
บอกให้ตัวเองเข้มแข็งและยืนหยัด แม้ไม่รู้ต้องอยู่สถานะนี้อีกนานแค่ไหน มนุษย์หลายร้อยล้านคนดำเนินชีวิตด้วยความหวัง ฉะนั้นเธอจะไม่หมดหวัง อย่างไรก็ต้องมีชีวิตต่อไป เพื่อให้พ่อที่อยู่ที่ไหนสักแห่งภูมิใจในตัวเธอ
[ดีใจที่คุณยังคิดถึงฉัน ขอบคุณจริงๆ]
ทาวน์กดตัดสายแล้วโยนเครื่องมือสื่อสารลงบนโต๊ะทำงาน เสียงอ่อนหวานเมื่อครู่ทำให้ผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก ริมฝีปากหนาได้รูปยกยิ้ม ใช้มือลูบคางสบายอารมณ์ ช่างเป็นเช้าที่สดใสซาบซ่านเสียจริง เขาไม่ได้ร้ายกาจ แต่เป็นคนแค้นฝังใจ สิบปียี่สิบปีอย่างไรก็ต้องเอาคืน ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็ตาม
นั่งทอดอารมณ์ในห้องทำงานอยู่สักพัก สกายลูกน้องคนสนิทก็เข้ามารายงานปัญหาที่เกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน เนื่องจาก DS มีคลับขนาดใหญ่เปิดให้บริการกว่ายี่สิบแห่งทั่วประเทศ ร่วมถึงเลานจ์ คาราโอเกะน้อยใหญ่ กิจการทำนองนี้มักมีคู่แข่งที่ไม่หวังดีจำนวนมาก ซึ่งแต่ละที่มีปัญหาแตกต่างกันไป
บางครั้งเกิดจากคลับคู่แข่ง ลูกค้าที่เป็นคนมีตำแหน่ง กระทั่งเจ้าหน้าที่ของรัฐเองก็ตาม ทาวน์จึงใช้ความคิดค่อนข้างหนักในการแก้ปัญหา และหาวิธีป้องกันไม่ให้เกิดซ้ำ ดีที่ทัดเทพสร้างรากฐานมั่นคงไว้ให้ เขาจึงสามารถใช้เงินแก้ปัญหาได้อย่างไม่ลังเลหากต้องทำ ทั้งนี้ทั้งนั้นผลลัพธ์ก็ต้องคุ้มค่าในทุกบาททุกสตางค์ที่จ่ายไปเช่นกัน
”ทางนั้นต้องการสิบล้านเพื่อแลกกับการดูแลความเรียบร้อยครับคุณทาวน์”
สกายรายงานเกี่ยวกับคลับหรูที่เชียงใหม่ เนื่องจากมีการโยกย้ายเกิดขึ้น ข้อตกลงเดิมที่มีไว้กับนายตำรวจยศใหญ่คนเก่าก็สิ้นสุด จึงทำให้เกิดปัญหาด้านความปลอดภัยของนักท่องราตรี ว่าตามตรงก็คนในเครื่องแบบนั่นแหละที่พยายามก่อกวน เพื่อเรียกรับเงินใต้โต๊ะ
“สืบภูมิหลังของผู้กำกับคนใหม่ให้ละเอียดภายในสามวัน หลังจากนั้นฉันจะตัดสินใจอีกที ระหว่างนี้ให้ผู้จัดการคลับส่งส่วยรายวันไปก่อน”
“เมื่อคืนลูกค้าถูกทำร้ายร่างกายเกือบสิบคน หากปล่อยไว้นานคลับเราจะไม่น่าเชื่อถือเรื่องความปลอดภัยนะครับ”
“พวกมันแค่ขู่เพื่อเร่งให้ทางเรารีบตกลง มันไม่ทำอีกแน่นอน ป่านนี้คงนั่งกระดิกเท้ารอให้เราหอบเงินไปให้ แต่ฉันจะไม่ทำอย่างนั้น ทุกคนมีจุดอ่อนแกอย่าลืม ทำตามที่ฉันสั่งก็พอ”
“รับทราบครับ”
สกายก้มศีรษะให้เจ้านายก่อนเดินออกไป สาวน้อยในชุดเดรสสีเหลืองอ่อนสั้นเสมอเข่าที่เขาเป็นคนเตรียมให้ ยืนบิดตัวคล้ายไม่มั่นใจอยู่หน้าห้องทำงาน
“เอ่อ..ขิมเข้าไปหาคุณทาวน์ได้มั้ยคะ”
“เชิญครับ”
สกายเปิดประตูให้ สายขิมจึงเอ่ยขอบคุณก่อนเดินเข้าไป มองร่างสูงในชุดสูทสีน้ำเงินผ่านกระจกใส ในจังหวะที่เขาเงยหน้าทั้งคู่ก็สบตากัน พวงแก้มใสพลันระเรื่อ นึกถึงบทรักแสนเร่าร้อนเมื่อคืน ก้าวเท้าเข้าไปด้านในเมื่อทาวน์กวักมือเรียก ท่าเดินไม่ปกติทำให้คนที่เป็นสาเหตุกัดมุมปากจ้องเขม็ง ในยามที่เธอค่อยๆ หย่อนสะโพกนั่งลงฝั่งตรงข้าม
“หื้ม..” ทำเสียงถามในลำคอ ขณะหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมาเปิดดู
“ขิมมาตกลงกับคุณค่ะ” แม้ตั้งใจแน่วแน่แต่เมื่อเห็นใบหน้าเคร่งขรึมก็ประหม่าไม่มั่นใจทันที
เหตุการณ์เมื่อคืนทำให้คิดทบทวนอยู่หลายตลบระหว่างอาบน้ำ ในเมื่อตกเป็นของขัดดอกโดยสมบูรณ์ เธอก็ไม่อยากเป็นของใครอีก ไม่ใช่ผูกพันหรือติดใจในตัวทาวน์นักหนา แต่การมีเซ็กส์กับผู้ชายคนเดียวย่อมดีกว่า สายขิมจึงรวบรวมความกล้า ข่มความกลัวมาต่อรองกับเขา
“ตกลง?”
“เอ่อ..ขิมไม่อยากนอนกับคนอื่น คุณอย่ายกขิมให้ใครได้มั้ยคะ”
หึๆ แม่กวางน้อยกล้ามาก
“เพื่อนฉันชอบเธอมากจะไม่ลองดูหน่อยเหรอ มันอาจลีลาดีกว่าฉันก็ได้”
“ขิมอยากอยู่กับคุณค่ะ” สาวน้อยเสียงสั่นน้ำตาคลอ ทาวน์ดูน่ากลัวราวกับราชสีห์เจ้าป่าที่สามารถควบคุมทุกอย่างไว้ด้วยกรงเล็บแหลมคม
“แล้วยังไง?” ชายหนุ่มวางแฟ้มเอกสารบนโต๊ะ ประสานสายตากับคนตัวเล็กที่ทำท่าจะร้องไห้รอมร่อ ช่างอ่อนแอเปราะบาง น่าแกล้งให้ร้องเสียจริงๆ
“ขิมอยากนอนกับคุณแค่คนเดียว ได้มั้ยคะ..ขิมขอร้อง”
แววตาฉ่ำน้ำไหวระริก ริมฝีปากอมชมพูสั่นจนต้องขบไว้ น้ำเสียงเครือสะอื้นส่งผลให้ทาวน์พอใจ ลิ้นดุนกระพุ้งแก้มเอนหลังจ้องสาวน้อยไม่วางตา
“ฉันชอบแชร์ความสุขกับเพื่อนซะด้วยสิ”
“ขิมจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง สั่งให้ทำอะไรขิมก็จะทำ”
“เธอไม่ได้ดีเลิศขนาดที่ฉันต้องมีเซ็กส์ซ้ำสอง”
เมื่อเห็นหน้าตาไร้ความรู้สึกของทาวน์สายขิมก็นิ่งงัน รู้สึกหนาวสั่นในทันใด เขาร้ายกาจและแข็งกระด้างเกินกว่าจะยอมรับคำขอ สองมือที่ประสานบนตักบีบกันไว้แน่น ทำใจสู้ขอร้องอีกครั้ง
“ขิมสัญญาว่าจะเป็นเด็กดี ไม่ดื้อ ไม่เถียง ไม่งอแง ให้ขิมอยู่กับคุณนะคะ..ได้โปรด” เทหมดหน้าตักหวังเพียงเศษเสี้ยวความเห็นใจ
“ขิมเป็นคนขี้แยและก็หัวอ่อน” คำพูดในอดีตย้อนกลับมาอีกครั้ง และมันก็เป็นจริงตามนั้น
“ทำให้ติดใจสิ แล้วฉันจะยอมพิจารณา”
“ขิม..” เหยื่อตัวน้อยสับสนและลังเล ทำให้ติดใจคืออย่างไรก็ไม่แน่ใจ
“ลุกมานี่”
ทาวน์หมุนเก้าอี้หันออกด้านข้าง ตาคมกริบจ้องคนที่ลุกมาหาเขาอย่างไม่อิดออด แทรกตัวเข้ามาในหว่างขา ฝ่ามือหนาโอบเอวบางดึงให้แนบชิด เธอดูเปราะบาง หากทำรุนแรงจะแตกสลายเอาได้
แต่แล้วไง!เมื่อคืนเขาพิสูจน์แล้วว่าไม่จริง
“คุณ..”
“โชว์ฝีมือให้เต็มที่”
ทาวน์ปล่อยมือจากเอวบาง เอนหลังพิงพนักเก้าอี้ เหยียดขาด้วยท่านั่งสบาย ส่วนคนกำลังงวยงงก็หน้าเหลอหลาทำอะไรไม่ถูก ขมวดคิ้วครุ่นคิดหาวิธี สุดท้ายก็ทำใจกล้าวางมือบนไหล่กว้าง โน้มตัวเข้าหาคนตัวโตที่ทำหน้านิ่งมองเธอในระยะใกล้ กลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากตัวเขาทำให้ปั่นป่วน เอียงหน้าหลบสายตาคม ก่อนจะออกแรงบีบเบาๆ อย่างที่เคยทำให้บุพการี
“ขิมจะนวดผ่อนคลายให้นะคะ”
กูว่าแล้ว..ทำไมซื่อบื้อแบบนี้วะ
“คำพูดไหนของฉันที่ทำให้เธอคิดว่าต้องนวด”
“ขิมคิดว่าคุณคงเมื่อย และก็..”
สายตาดุดันทำให้สายขิมหยุดพูดทันที ร่างเล็กถูกกระชากให้นั่งลงบนท่อนขาแกร่งข้างหนึ่ง มือหนายึดท้ายทอยเล็กก่อนประสานสายตา
“ทำกับฉันแบบที่ฉันทำกับเธอเมื่อคืน แล้วคำขอของเธอจะเป็นจริง”
มือบางเย็นเฉียบ ดวงตากลอกกลิ้งไหวหวั่น เธอทำไม่เป็นและยังระบมช่วงล่าง หากความวาบหวามเกิดขึ้นอีก คาดว่าจะไม่ไหวเอาได้
“ขิมยังเจ็บอยู่เลย คุณช่วยใจดีกับขิมหน่อยได้มั้ยคะ” สาวน้อยยกมือแตะใบหน้าของเขา สบตาอย่างเว้าวอน ปีศาจร้ายเช่นทาวน์ได้แต่นึกขัน ลูกอ้อนใช้ไม่ได้ผลกับคนอย่างเขา
“นั่นมันเรื่องของเธอ”
“.............” ได้แต่เงียบไม่กล้าตอบโต้ ไม่กี่อึดใจเธอก็ใช้แขนคล้องรอบคอแกร่ง จูบตรงมุมปากหนาหนึ่งครั้งแล้วถอนออก
หากเป็นทางเดียวที่ทำให้รอดจากการถูกผู้ชายหลายคนแตะต้อง เธอก็จะทำ ในเมื่อสูญเสียไปแล้วก็ใช้ให้เกิดประโยชน์ กับเขาก็ไม่แย่ ถ้าเป็นเขาคนเดียวก็ย่อมดีกว่า ต้องเข้มแข็งและอดทนนะสายขิม
“ยังไงต่อ” ทาวน์เลิกคิ้วถาม
“ขิมจะทำให้คุณติดใจให้ได้ค่ะ”
จบประโยคก็ประกบปากเข้าหา ลิ้นสีชมพูเลียวนริมฝีปากหนาเบาๆ ดูเงอะงะแต่สร้างความพอใจไม่น้อย ทาวน์นั่งนิ่งให้คนไม่ประสาโชว์ฝีมือ ปลายลิ้นเล็กแทรกเข้ามาในปากและเขาก็เริ่มขยับตอบ สายขิมหลับตาปี๋เมื่อเรียวลิ้นของเขาตวัดกับลิ้นของเธอ น้ำลายไหลย้อยในยามที่จูบหนักหน่วงขึ้น เธอเป็นคนเริ่มแต่คนสานต่อกลับบดขยี้อย่างรุนแรง
“อื้อ อื้อ” ความดูดดื่มทำให้สายขิมหายใจไม่ทัน เธอถูกอุ้มควบเอวทั้งที่ปากยังถูกโรมรันไม่ห่าง ทาวน์เดินตรงไปยังโซฟาตัวใหญ่ด้านนอก วางร่างบอบบางให้นอนราบแล้วขึ้นทาบทับ
กระโปรงตัวสวยถูกดันมาที่เอว ฝ่ามือร้อนลูบวนเนินอวบอูมผ่านแพนตี้ เรียวลิ้นแก่วงตวัดดูดดึงเร่าร้อน จนสายขิมเริ่มหายใจติดขัดเขาจึงถอนจูบ
“ทำได้แค่นี้?” ถามแล้วลุกนั่งทำท่าจะผละหนี สายขิมจึงผวาปีนขึ้นนั่งควบหน้าตัก คล้องแขนรอบลำคอแกร่ง ก้มลงแทะเล็มริมฝีปากของเขาจนน้ำลายเลอะไปทั่ว
“ให้โอกาสขิมบ้าง นะคะ..คุณขา”
หญิงสาวกดจูบไปทั่วใบหน้าหล่อเหลา เลื่อนมายังซอกคอ ลากลิ้นเลียอย่างที่เขาทำกับเธอ ก่อนวกกลับมาประกบจูบอีกครั้ง คราวนี้เธอเป็นฝ่ายตวัดลิ้นพัวพัน เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายกระตุ้นอารมณ์ให้ร้อนฉ่า
ด้วยความที่หันหลังให้ประตู สายขิมจึงไม่เห็นว่ามีคนเปิดเข้ามา ทาวน์เหลือบมองแล้วทำสัญญาณมือไล่ออกไป จากนั้นก็บีบเคล้นสะโพกมนกลมกลึง พร้อมขยับลิ้นโต้ตอบกับคนตัวเล็กอย่างถึงพริกถึงขิง
แบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน..
- ผู้เขียน
