บทที่ 22
กอดให้แน่น
“คนนี้ชื่อสายขิม เป็นน้องสาวของฉันเอง ใกล้จบม.6 แล้วค่ะ น่ารักมั้ยคะทาวน์”
“น่ารักครับ” ทาวน์มองภาพถ่ายเด็กผู้หญิงที่กำลังยิ้มอย่างสดใสให้กล้อง ใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารัก ตากลมโตบ๊องแบ๊ว ผิวพรรณขาวใสเนียนละเอียด ซึ่งต่างจากทัชชาที่มีผิวสีน้ำผึ้ง
“ขิมขี้อ้อนเหมือนเด็กน้อย” สีหน้าคนพูดเต็มไปด้วยความรัก
“ดูคุณมีความสุขมากนะตอนพูดถึงน้องสาว”
“ใช่ค่ะ..พวกเราผูกพันกันมาก อยู่ด้วยกันตั้งหลายปี”
พอเห็นเธอยิ้มทาวน์ก็พลอยยิ้มไปด้วย ไม่ว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกเช่นไร เขาก็อยากเป็นส่วนหนึ่งในความรู้สึกนั้น ทัชชาคือคนที่ใช่ รักเธอ..รักมาก
“ขิมเป็นคนขี้แยและก็หัวอ่อน” เธอยังคงเล่าเรื่องน้องสาวไปเรื่อยๆ จากที่ไม่สนใจทาวน์ก็เริ่มคล้อยตาม จนอยากเจอและทำความรู้จักสาวน้อยคนนั้น
“จ้องจนโทรศัพท์จะทะลุ ทาวน์ชอบเหรอคะ” เจ้าของโทรศัพท์รีบกดล็อกหน้าจอ วางไว้บนโต๊ะหน้าโซฟาที่ทั้งคู่กำลังนั่งซบอิง
