ตอนที่ 17
ครั้งนี้ไม่เอาแต่ใจ nc
เมฆินทร์ยกมือขึ้นกอบกุมใบหน้าของชนัญชิดาอย่างแผ่วเบา ดวงตาของเขาสบเข้ากับดวงตาที่คลอไปด้วยน้ำตาของเธออย่างไม่วางตา แววตาของเขาอ่อนโยนลง เมื่อเห็นความเจ็บปวดที่ฉายชัดในดวงตาของเธอ
“ฉันขอโทษนะมะปราง ต่อไปจะไม่พูด” ชายหนุ่มพูดออกมาด้วยความรู้สึกผิดอย่างจริงใจ เมฆินทร์หมายความตามนั้นทุกคำ เขาไม่อยากให้คำว่านางบำเรอมาทำร้ายเธออีกต่อไป
หญิงสาวมองเขาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย เธอไม่คิดว่าเขาจะอ่อนโยนได้ถึงขนาดนี้ การขอโทษจากคนที่มักจะเย็นชาอย่างเมฆินทร์ เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ หนูเข้าใจดี คุณเมฆไม่ต้องขอโทษหนูหรอกนะคะ” เธอพยายามฝืนยิ้ม แต่รอยยิ้มของเธอก็ดูฝืนและเจ็บปวด
เมฆินทร์จ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดและบางสิ่งที่อธิบายไม่ได้ เขายอมรับว่าเมื่อเห็นรอยยิ้มจืดจางของเธอ เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างประหลาด เขาไม่ชอบเห็นเธอเ
