หลายวันมานี้ไอรีนก็แวะเวียนมาหาเมรินดาทุกวัน แทบจะขลุกอยู่ด้วยกันที่ห้องพี่ชายตลอดเวลา วันนี้ก็เช่นกันเธอมาพร้อมกับแฟนหนุ่มแต่เช้ามาก
“เปิดช้าจริงๆเชียว” ไอรีนบ่นให้เมื่อเห็นใบหน้าของเมริดาที่กำลังยืนยิ้มอยู่ตรงหน้า
“ก็เธอมาเช้ามากนี่นาพวกฉันยังไม่ตื่นหรอก
สวัสดีค่ะคุณวิล” เมรินดาไม่ลืมจะเอ่ยทักทายอีกคนที่มาด้วย
“Good Morning ครับผม”
“เมื่อคืนคงจัดดึกมากล่ะสิท่า” ไอรีนถึงกับแซวขึ้น เพราะเธอรู้จักพี่ชายคนเดียวค่อนข้างดี เมรินดาก่ำหน้าแดงสำหรับเรื่องพวกนี้คนต่างชาติอย่างพวกเขา คงมองว่ามันเป็นเรื่องปกติมากเลยสินะ
“พี่ชายฉันล่ะ อย่าบอกนะว่าถึงกับลุกไม่ขึ้น”
“เธอพูดอะไรก็ไม่รู้ รับกาแฟกันหน่อยไหม เดี๋ยวฉันจะไปชงมาให้” เมรินดาถึงกับหาทางเลี่ยงเพื่อจะได้หายใจหายคอสะดวกขึ้น
“ก็ดีนะครับผมยังไม่ได้ดื่มกาแฟเลย รบกวนคุณเมย์ด้วยละกัน”
“ส่วนฉันไม่เอาหรอกนะเมรินดา”
เมรินดาจึงเดินแยกตัวไปท
