ขณะคนสวนจอมหื่นที่ยอมถวายตัวเป็นทาสรักของเด็กสาวไปแล้วอย่างไม่ลังเลใจ เขากำลังลูบไล้รอยเปื้อนสีแดงบนที่นอนของเขาอย่างมีความสุข “ร่องรอยของคุณหนู” ที่ระลึกที่เด็กสาวฝากไว้ในชีวิตเขา เสมือนแทนคำสัญญาว่าจะเป็นนายหญิงที่รักและเมตตาบ่าวคนนี้ไปจนตลอดชีวิตเช่นกัน เช้าวันใหม่ที่แสนสดใส...เสียงนกร้องที่เกาะอยู่ริมหน้าต่าง ปลุกให้เธอตื่นจากความหลับใหล ฝันหวาน ธิดานุชนอนหลับไปเกือบเก้าชั่วโมงเลยทีเดียว ซึ่งเป็นผลจากความเหน็ดเหนื่อยและอ่อนเพลียที่ร่างกายได้รับมาจากบทสวาทอันร้อนแรงนั่นเอง “เฮ่อ...อากาศสดชื่นจัง” เธอยิ้มละมุนอย่างรู้สึกสุขสม รู้สึกหัวใจพองโต เลือดลมสูบฉีด ร่างกายเปล่งปลั่งตั้งแต่หัวจรดเท้า คงเป็นผลมาจากการที่เธออะดรีนาลีนหลั่งมากเป็นพิเศษเมื่อวานนี้ “จริงสิ!” เธอนึกบางอย่างได้จึงรีบลงจากเตียงนอน แล้ววิ่งไปที่หน้าต่างบานเดิม เธอเขี่ยม่านสีขาวออกด้วยหัวใจเต้นรัว ก่อนจะมองต่ำลงไปเ