บนโต๊ะอาหารขนาดใหญ่ มีสำรับคาวหวานตั้งเรียงรายละลานตาที่ส่งตรงมาจากภัตตาคาร แต่ละจานล้วนสวยงามชวนให้น้ำลายสอ แถมยังเป็นอาหารที่ขวัญรักล้วนชื่นชอบทั้งนั้น ราวกับตั้งใจสั่งเพื่อมาเอาใจเธอโดยเฉพาะ
เกิดอะไรขึ้น?
ตั้งแต่จำความได้ ตอนที่อาศัยอยู่ที่นี่ เธอไม่เคยได้รับการดูแลเอาใจใส่อย่างดีแบบนี้มาก่อน อย่าว่าแต่จะได้ร่วมโต๊ะฉันคนในครอบครัวเลย แม้แต่จะถามสักคำว่าทานข้าวรึยัง ก็ดูเหมือนเธอจะเรียกร้องจากผู้เป็นพ่อมากเกินไป
มาวันนี้กลับเตรียมกับข้าวเลี้ยงต้อนรับเธอเสียชุดใหญ่ เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้ ช่างเป็นการประชดเสียดสีที่โหดร้ายเสียเหลือเกิน
ขวัญรักยิ้มอ่อน ไม่แสดงอารมณ์ใดๆ บนใบหน้าสวยเรียบ ไร้คำพูด รอให้อีกฝ่ายเผยความต้องการออกมาเอง
“ทำไมไม่พาคุณพุฒามาด้วยล่ะขวัญ” เนตรกมลเอ่ยถาม
“พุฒยุ่งๆ อยู่กับโครงการน่ะ”
“พุฒา?” นิพนธ์มีท่าทีกระตือรือร้นขึ้นมาทันตา “นี่ขวัญสนิทกับพุฒาเหรอลูก”
ใครบ้างไม่
