“ผมไม่ได้ขอความเห็นจากคุณ แต่เป็นสิ่งที่คุณต้องปฏิบัติตาม อย่าลืมนะว่าเรายังไม่ได้หย่ากัน ชีวิตของคุณเป็นของผม คุณต้องทำตามที่ผมสั่ง”
ขวัญรักมองเขาด้วยความรังเกียจ เหตุผลเอาแต่ได้แบบนี้เขาก็ยังกล้าพูดออกมาไม่อายปาก
“งั้นคุณฟังให้ดีนะไอศูรย์ ต่อให้ฉันตาย ฉันก็จะไม่กลับไปหาคุณเด็ดขาด”
“ทำไมคุณถึงดื้อแบบนี้”
ไอศูรย์โมโหจนเริ่มควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ เขาต้องทำอย่างไรถึงจะเหนี่ยวรั้งตัวเธอเอาไว้ได้ เธอไม่รู้รึไงว่าที่เขาทำทั้งหมด เพราะอยากเริ่มต้นใหม่กับเธออีกครั้ง
ทำไมขวัญรักไม่ให้โอกาสเขา?
“เพราะฉันไม่ได้รักคุณแล้วยังไงละ”
ดวงตาที่ไม่เย็นชา ไม่แค้นและไม่รัก มีเพียงความว่างเปล่าของขวัญรัก ทำให้ใจของไอศูรย์สั่นไหวคล้ายกำลังจะสูญเสียของรักไป
ชายหนุ่มกัดฟัน เธอทำเหมือนเขาไม่เคยมีตัวตนอยู่ในชีวิต
เจ็บกว่าถูก ‘เกลียด’ ก็คือถูก ‘ลืม’ นี่แหละ
ขวัญรัก... คุณแก้แค้นผมได้ปวดใจจริงๆ !
“คุณ
